Je bent jong en je wilt wat. Je wilt een held worden, zoals jouw grote voorbeeld, maar je mist een gave. Ben je in de Japanse maatschappij dan gedoemd te mislukken of lukt het je met behulp van een beetje wilskracht toch je droom waar te maken? Gebaseerd op de manga My Hero Academia van Kohei Horikoshi bracht regisseur Kenji Nagasaki in 2018 de anime My Hero Academia: Two heroes uit. In aanloop van de Nederlandse release van My Hero Academia: Heroes Rising, het vervolg dat voor later dit jaar gepland staat, is het eerste deel nu in de bioscoop te zien.
De tiener Deku is idolaat van All Might, een superheld die het kwaad te lijf gaat, iedere schurk verslaat en daarmee de vrede bewaart. Deku leeft in een maatschappij waar tachtig procent van de bevolking over een speciale gave beschikt. De tiener behoort jammer genoeg tot de overige twintig procent. Hij heeft geen gave en dat is iets om je voor te schamen. Deku zal nooit als All Might worden. All Might (die zijn ogen verloor tijdens één van zijn gevechten, wat een bijzonder gezicht oplevert) gelooft wel in Deku en neemt hem mee naar I-Expo op I-Island, waar unieke heldenskills en nieuwe heldengadgets worden tentoongesteld.
Na een lange, chaotische aanloop vol flashbacks en wisselingen van vertelperspectief belandt het verhaal bij waar de film om draait. Een stel schurken hackt het beveiligingssysteem van I-Expo en neemt All Might gevangen. Het is aan Deku en zijn klasgenoten, een nieuwe generatie helden, om de maatschappij te redden. Samenwerking en vriendschap zijn hierbij essentieel, want alleen door hun individuele gaven te bundelen kunnen zij de wereld redden.
Een mooie gedachte die, net als zoveel boodschappen in de film, net iets beter uitgewerkt had kunnen worden. Geloof in jezelf, door hard te werken kom je er wel en samen sta je sterk zijn de boodschappen die My Hero Academia: Two Heroes wil uitdragen, maar doordat deze bemoedigende woorden overschaduwd worden door de snelheid waarmee shots elkaar opvolgen komen ze niet geloofwaardig over. Hierdoor mist de film diepgang en lijkt My Hero Academia: Two Heroes vooral om de actie te gaan.
Aan actie ontbreekt het vooral niet. Van begin tot eind strijden de helden en schurken om de macht, wat gepaard gaat met veel geschreeuw, gierende gitaren en knallende geluidseffecten. De scherpe, kleurrijke animatie spat van je scherm, zoals je van een anime kunt verwachten. De personages uiten hun emoties in de overtreffende trap. Door het vele spektakel weet Nagasaki toch indruk te maken met zijn film.
Wat My Hero Academia: Two Heroes ons vooral wil leren is dat de meeste mensen goed van aard zijn en de vrede op aarde bewaren (waarbij de film tussen neus en lippen door vermeldt dat Japan daar beter in slaagt dan de rest van de wereld). Alleen samen krijgen we het kwaad onder controle en daarbij moeten we vertrouwen hebben in de volgende generatie. Met het oog op de huidige situatie kent de Nederlandse release geen betere timing.
