De memoires van Michelle Obama, Becoming, liggen sinds 2018 in de boekwinkel. De voormalige first lady ging dat jaar op een publiciteitstournee langs de grote steden van de Verenigde Staten, op de voet gevolgd door de cameraploeg van documentairemaker Nadia Hallgren. Het resultaat daarvan, met tussendoor fragmenten van haar persoonlijke verhaal, is vanaf nu te zien op Netflix. Het laat zich beter vergelijken met een begeleidende boekpodcast dan met een audioboekversie: waar het boek meer de diepte ingaat, geeft de docu vooral extra materiaal.
"Ik dacht: ik mag nu niet meer huilen, anders wordt dit héél anders uitgelegd." Na een kwartier is dit de eerste keer dat Michelle Obama iets echt intrigerends prijsgeeft. Tot nu toe zagen we vooral signeersessies. Ze praat over het moment dat ze het Witte Huis moest verlaten voor het oog van de camera's. Net ervoor was er een afscheid met het personeel van het huis waar ze acht jaar woonde. Daar werden wat traantjes weggepinkt. Maar voor het oog van de lens moest de emotie worden weggestopt. "Elk gebaartje, elke keer dat je met de ogen knippert wordt onder de loep gelegd."
Het is niet iets wat ze zegt om zielig te doen, maar om inzicht te geven in het leven van een presidentsvrouw. Michelle Obama heeft het zwaar te verduren gekregen als publiek figuur, die tijdens de campagne van haar man heel erg werd neergezet als een boze zwarte vrouw. Zowel door de pers als door haar mans politieke tegenstanders. Op de beelden van toen zie je hoe behoedzaam ze ervan werd. Maar inmiddels, vier jaar na het aflopen van Barack Obama's tweede ambtstermijn, is ze veel meer ontspannen.
En weet je wat nog meer? Michelle Obama is ontzettend grappig. Tijdens de vraaggesprekken op de tournee gaat ze natuurlijk de grootste hits van haar persoonlijke verhaal af, maar ze komt vaak erg scherp uit de hoek. Er zit een vrouw met persoonlijkheid, die krachtig genoeg is om haar kwetsbare kant prijs te geven en er nog eens met een lekker stukje zelfspot overheen te gaan. Over de relatietherapie die ze met manlief heeft doorlopen: "Ik sleurde Barack er naartoe om hem te laten repareren. 'Hoezo gaat het nu ineens over mij?'" Vaak wordt het bijna haar eigen stand-upshow.
Maar echt heel diep wordt uiteindelijk niet gegraven. Daarvoor zullen we vermoedelijk toch het boek moeten lezen. Een vrij groot deel van de film is gevuld met taferelen bij de boekverkoop, waar Michelle Obama niet de degene is die het woord voert, maar een van haar fans. En beelden van bijeenkomsten waar ze geboeid naar de verhalen van anderen luistert. Becoming gaat ondanks de titel ook vaak over wie ze nu geworden is. Een inspiratie voor velen. Meer dan alleen 'de vrouw van'. Over haar man Barack gesproken, het duurt meer dan een half uur voordat we beelden van hem zien die door de documentaireploeg zijn geschoten.
Grootste minpunt van de documentaire is eigenlijk de misleidende titel, en vooral dat er op de knop in Netflix de Nederlandse boektitel 'Mijn verhaal' bij wordt vermeld. Daardoor verwacht je een directere verfilming van de autobiografie, terwijl dit eerder een toevoeging is. Als je er helemaal cynisch naar wilt kijken, is het zelfs vooral een veredelde reclame op speelfilmlengte.
Dit zou altijd een louter positief verhaal worden. De vraag was alleen hoe het zou worden ingevuld. Regisseur Hallgren is er goed in geslaagd te laten zien wat er zo goed is aan Michelle Obama, waarom ze zo'n inspirerend figuur is, en niet alleen te herhalen dát het zo is. Niet de meest uitdagende boodschap, maar wel prima verteld.
Becoming is nu te zien bij Netflix.