Op papier hebben ze het beste huwelijk van iedereen uit hun vriendenkring. Geen geheime affaires, succesvol een lieve studerende zoon opgevoed en nog steeds heel veel lol samen. Maar de gesprekken tussen Ana en Marcos gaan alleen nog maar over empanada's. De eerste avond in jaren dat ze écht alleen thuis zijn, blijven de kleren netjes aan. Je kunt de allerbeste vrienden zijn, maar als je verder uitgeblust bent, is het dan niet beter om te scheiden?
An Unexpected Love volgt de twee wandelende midlifecrisissen in hoe ze afzonderlijk van elkaar een nieuw leven proberen op te bouwen, nadat ze hun huwelijk dood hebben verklaard. De aantrekkelijke Ana gaat meteen een reeks spannende seksuele ontmoetingen aan met steeds excentriekere minnaars. Marcos heeft het in zijn onhandigheid een stuk lastiger om weer te gaan daten, maar ook hij trekt de stoute schoenen weer aan. En de hele film lang blijft in het achterhoofd rondspoken: ze waren samen zó veel leuker!
Regisseur en scenarist Juan Vera biedt een meditatie op de midlifecrisis met een knipoog, een favoriet genre voor veel mensen met een abonnement op het filmhuis. Bij het zien van de trailer valt wel te raden dat deze film genoeg publiek gaat trekken en dat is prima. Het is er een om lekker onderuit gezakt bij te lachen om de onzekerheden van een vijftigplussersbestaan in de hogere middenklasse. Een soort Woody Allen light. Of het soort flauwige romantische komedies waarin Diane Keaton tegenwoordig te zien is. Veel meer heeft de film niet te bieden.
Eigenlijk weet je al vanaf het begin waar het allemaal naartoe gaat. Maar dan is het op zijn minst fijn als de weg ernaartoe is geplaveid met humoristische pareltjes om de reis iets waardevols te geven. Ook op dat vlak heeft An Unexpected Love eigenlijk maar een beperkt arsenaal. Dat is vooral jammer, omdat de film suggereert meer potentie te hebben. Voor twee intellectuelen zijn beide hoofdpersonen verdacht gemiddeld. En dat maakt het hele verhaal vooral oppervlakkig.
De twee hoofdrolspelers maken het draaglijk. Darín is een veelgeziene speler in de Argentijnse cinema, bekend van onder andere Oscarwinnaar El Secreto de Sus Ojos. Te oordelen aan zijn pretoogjes lijkt hij hier wat meer achterover geleund te kunnen genieten van de relatieve lichtheid van zijn radeloze en klunzige personage. Morán pompt haar rol juist vol met een magnetische levenslust. Het is ook een beetje een façade, waarachter een zekere breekbaarheid schuilt, maar er zit zeker vuur in. Beide acteurs zoeken de rafelrandjes van hun personages op, maar vinden er bekwaam het nodige evenwicht in.
An Unexpected Love heeft zijn geestige momenten, maar echt origineel - of beter nog: onvoorspelbaar - wordt het bijna nooit. Dit is een ultiem niemendalletje voor de liefhebbers van arthouse, liefst boven een bepaalde leeftijd zodat ze even lekker kunnen lachen om de herkenbaarheid van het alles. Dit is heus geen slechte film, maar het is allemaal zo verdienstelijk. En niet meer dan dat. Dat is soms heel lekker, maar soms oersaai.