RBG
Recensie

RBG (2018)

Goedbedoelde documentaire geeft inzicht in de uitdagingen waar rechter Ruth Bader Ginburg voor staat in het Hooggerechtshof.

in Recensies
Leestijd: 2 min 24 sec
Regie: Julie Cohen, Betsy West | Cast: Ruth Bader Ginsberg (zichzelf), Bill Clinton (zichzelf), Sharron Frontiero (zichzelf), Martin Ginsburg (zichzelf) e.a. | Speelduur: 98 minuten | Jaar: 2018

Notorious RBG is ze gaan heten in de Verenigde Staten: rechter Ruth Bader Ginsburg. Samen met acht anderen zetelt ze in de hoogste rechtsprekende instantie van het land: het Federaal Hooggerechtshof. Waar de dame begon als voorvechter van vrouwenrechten, is ze ondertussen verworden tot een symbool van verzet tegen het bekrompen gedachtengoed van president Donald Trump. De documentaire RBG schetst een beeld van waar deze opvallende dame vandaan komt.

Ruth Bader Ginsburg is vijfentachtig jaar oud en een voorbeeld voor velen. Als rechter van het Hof van Beroep wist ze verschillende vrouwenrechtenzaken voor het Hooggerechtshof te brengen totdat ze in 1993 door Bill Clinton werd genomineerd om zelf plaats te nemen in het hoogste hof van het land. Lange tijd was Ginsburg daar zeker niet de meest liberale rechter, maar tegenwoordig ziet ze zich steeds vaker genoodzaakt liberale idealen en vrijheden in de Verenigde Staten te verdedigen. Gezien president Donald Trump die verworvenheden terugdraait en de levens van vrouwen, homo's, transseksuelen en anderen moeilijk maakt, is het tegenwicht van Ginsburg indrukwekkend.

Geen wonder dat ze immense populariteit geniet onder jonge Amerikanen, die haar liefkozend 'Notorious RBG' zijn gaan noemen. Deze documentaire duikt in het fenomeen en probeert een beeld te schetsen van het leven van Ginsburg. Dat gebeurt uitgebreid en zorgvuldig, waarbij vele aspecten aan bod komen: van haar jeugd en haar studietijd tot de carrière die daar op zou volgen. Haar werk als vrouwenrechtenactivist krijgt in eerste instantie de meeste aandacht, maar later belicht de documentaire ook het huidige werk van Ginsburg.

RBG zit vol heerlijke anekdotes. Zo springt een moment in het oog waarop de kinderen van Ginsburg vertellen over een boek dat ze bijhielden: Times Mom Laughed. Het werd geen dikke pil. Het illustreert hoe serieus Ginsburg haar werk als rechter nam en hoeveel van haar leven ze in het werk investeerde. De zeldzame blikken op het privéleven van Ginsburg zijn geinig. Zo leren we dat de dame regelmatig naar een personal trainer gaat om fit te blijven en dat ze houdt van de opera.

De film is amusant om naar te kijken, maar voelt soms iets te kritiekloos aan. De documentaire schetst een behoorlijk eenzijdig beeld van Ginsburg en maakt weinig tot geen kanttekeningen, behalve dat ze een slechte kok is. RBG is een vrij feitelijke biopic, maar dat is geen excuus om niet kritisch te zijn. Ook opvallend is dat er weinig wordt gesproken over Ginsburgs werk binnen het Hof van Beroep, waar ze meer dan een decennium plaats nam. Verder ontbreekt soms wat context die voor Europeanen wel handig kan zijn. Wat aanvullende informatie over bepaalde mensen die aan het woord komen was prettig geweest. Het is duidelijk te merken dat de documentaire zich op een Amerikaans publiek richt.