Het belooft voor de zestienjarige Benjamin nou niet bepaald een enerverende vakantie te worden, daar in een caravan op een camping in het zuiden van Spanje. Maar het lot, of zijn het de puberhormonen, beslissen anders. De Vlaamse jongen zal nooit meer dezelfde zijn. Een meisje, stoerdoenerij en zelfoverschatting zijn de aanleiding.
'Benji' heeft weinig goesting om zijn jongere broertje op sleeptouw te moeten nemen. Een verplichting, zo blijkt als hij zijn portemonnee vergeten is, zodat zijn ouders zo een wip kunnen maken. De ontmoeting met een landgenote die in Spanje met haar moeder een supermarkt runt doet zijn hart op hol staan. Voorzichtig zoeken en vinden de twee toenadering. Als het meisje bekent iets vreselijks te zijn overkomen slaat het duo op de vlucht.
De titel van Kevin Meuls opgroeidrama My First Highway refereert niet alleen aan de pogingen van Benji om zonder rijbewijs de weg op te gaan, maar ook aan de nieuwe wegen die de jongen al dan niet bedoeld inslaat. Meuls gaat traag van start om aan te geven dat er bitter weinig in het leven van de jongen gebeurt. Des te sterker is het contrast als het gevaar om de hoek komt kijken.
Maar de investering die je in de eerste helft meent te moeten opbrengen om met Benji mee te gaan betaalt zich uiteindelijk uit. Wel tart Meul het geduld van zijn publiek, omdat hij ons voorhoudt lang aan te willen kabbelen. Aangezien de puber nu niet bepaalt overloopt van charme of emoties is het een constante afweging of hij de sympathie van de kijker wel waard is. Wat krijgen we er immers voor terug?
Maar Meuls, die amper anderhalf uur tot zijn beschikking had, blijkt een meester van de subtiliteit. Benjamin wordt van een suffig, vlassig en verveeld joch plotsklaps een overmoedige man. De omstandigheden nopen hiertoe, al had de jongen het zelf liever anders gezien. Meuls brengt deze transformatie in beeld door scènes in een geheel andere context terug te laten komen.
Waar de televisie eerst een lome documentaire over het paargedrag van slakken laat zien is het na de centrale omwenteling het medium waar Benji liever ver vandaan zou blijven omdat het hem confronteert met de waarheid. Als onzeker puber rondhangen in een troosteloze discotheek is in de twee akte verworden tot de missie om een meisje te scoren en een actie van zelfprofilering.
Naast het argeloze natuurlijke spel heeft Meuls wel een heftige gebeurtenis nodig om ontwikkeling te bewerkstelligen en helemaal gelukkig valt deze omslag niet. Het komt wat gezocht over, want een geleidelijk of organisch proces is het geenszins. Het voorval blijkt een middel om de boel op te schudden, omdat er anders in het leven van Benjamin niets zou gebeuren. Precies de vrees die Meuls in zijn eerste halfuur tergend langzaam aanwakkert.
