The Room van de mysterieuze filmmaker en acteur Tommy Wiseau ging de boeken in als misschien wel de slechtste film ooit gemaakt. Naar verluidt smeet Wiseau er ruim zes miljoen dollar tegenaan. In het eerste weekend bracht zijn project een schamele achttienhonderd dollar in het laadje.
Vandaag de dag geldt het bizarre drama van Wiseau, dat gepaard ging met slechte belichting, belabberde dialogen en tenenkrommend acteerwerk als een cultklassieker. Maar wie was Wiseau nou eigenlijk en hoe kwam hij aan het geld om zijn speelfilm te financieren? En hoe kwam de zonderlinge kerel, die beweerde uit New Orleans te komen, aan dat rare, haast Oost-Europees aandoende accent?
We weten het tot op de dag vandaag niet en alleskunner Jamer Franco doet met zijn biopic The Disaster Artist ook niet echt zijn best om ons antwoorden te verschaffen. Wel sprak hij op vrijwel dagelijkse basis met de echte Wiseau zodat Franco misschien wel de beste acteerprestatie van zijn carrière kon neerzetten. Voor de rol van Wiseaus beste vriend en mede-acteur Greg Sestero vroeg Franco zijn jongere broer Dave.
Het is even wennen om de gebroeders Franco voor het eerst samen in een film te zien. Ook al is James' uiterlijk flink aangepakt met subtiele gezichtsprotheses (een andere neus en een halfdicht oog), de twee lijken nog steeds flink op elkaar. Gelukkig weten de acteerbroers de gelijkenis vrij vlot van zich af te schudden, vooral omdat Wiseau wel echt een hele rare vogel is.
Greg is een ambitieus acteur die moeite heeft zichzelf helemaal te geven op een podium. Tijdens een acteercursus ontmoet hij Wiseau tegen wie Greg meteen enorm opkijkt. Waarom is een raadsel, aangezien Wiseau nou ook niet bepaald te boek staat als een briljant talent. De twee hangen steeds vaker samen rond en Wiseau stelt voor om Greg mee te nemen naar Los Angeles, waar het immers allemaal gebeurt.
Het grootste deel van The Disaster Artist draait om het opnameproces van The Room. Hierbij wordt maar weer eens duidelijk dat Wiseau niet te peilen is. Heeft hij nou het beste voor met de mensen om zich heen of is hij volstrekt egocentrisch en geeft hij zijn omstanders vooral een onbehaaglijk gevoel?
Dat laatste lukt James Franco zeker in zijn portrettering van Wiseau. Hij heeft er geen karikatuur van gemaakt, wat nog maar weer eens wordt onderstreept in de slotscènes waarbij de echte Wiseau tegenover Franco's personage staat en ook nog eens scènes van de echte en de fictieve The Room parallel getoond worden. Bij Franco's Wiseau blijf je voortdurend een ongemakkelijk gevoel hebben.
Wiseau pocht en overdrijft en maakt zijn eigen ego groter dan deze eigenlijk is. Greg is een gemakkelijk slachtoffer, omdat hij zo onzeker in het leven staat. Daar waar Wiseau meer met zijn voeten op de grond komt en Greg meer zelfverzekerdheid ontwikkelt, gaan zaken dan ook spaak lopen.
Met The Disaster Artist laat Franco zien dat hij diverse disciplines in de vingers heeft. Zijn regie is direct en zonder opsmuk. Maar hij excelleert als acteur. Het is nogal een verdienste om van een rare vogel als Tommy Wiseau een realistisch en invoelbaar personage te maken. Franco werd dan ook terecht genomineerd voor een tweetal Golden Globes: voor zijn hoofdrol en Beste Film.
