Jupiter's Moon
Recensie

Jupiter's Moon (2017)

De Hongaarse vluchtelingenproblematiek krijgt een extra dimensie als een asielzoeker bijzondere gaven blijkt te hebben.

in Recensies
Leestijd: 2 min 26 sec
Regie: Kornél Mundruczó | Cast : Merab Ninidze (Gabor), Zsombor Jéger (Aryan), György CserHalmi (László), Mónika Balsai (Vera), e.a. | Speelduur: 123 minuten | Jaar: 2017

De internationale vluchtelingenproblematiek is nog steeds enorm en onoverzichtelijk, maar voor veel Hollanders is het tevens een ver-van-mijn-bedshow. Er wordt hevig geprotesteerd als ergens een asielzoekerscentrum wordt geopend, maar over de grens is de situatie een stuk schrijnender. Vooral in de gebieden waar de vluchtelingen Europa binnenkomen. In het Hongaarse Jupiter's Moon krijgt het persoonlijke verhaal van een vluchteling wel een hele bijzondere wending.

In een van de ruwe realiteit omgeven onthutsende opening wordt duidelijk hoe de Hongaarse douane omgaat met de vele vluchtelingen die in het land een betere toekomst zoeken. Zoals Syriër Aryan die van de Servische grens Hongarije weet te bereiken en illegaal het land probeert binnen te komen. Aryan komt een heel eind maar wordt toch door de grenspolitie neergeschoten. Einde verhaal zou je denken, ware het niet dat op dat moment het wonder geschiedt. Aryan stijgt op uit zijn ziekenhuisbed en blijft zweven. Hij heeft een bijzondere gave gekregen.

Een arts werkzaam in het vluchtelingenkamp komt de jongen op het spoor en besluit met de vluchteling de boer op te gaan en voor geld zieken te genezen. Ze worden hierbij op de hielen gezeten door een vasthoudende immigratie-agent die niet rust voor hij elke illegale vluchteling het land uit heeft gezet.

Dit bijzondere verhaal van een vluchteling met bijzondere gaven kent diverse aspecten en houdt het midden tussen een lange aflevering van superheldenreeks Heroes en bijvoorbeeld het werk van een regisseur als Alejandro González Iñárritu, zij het dat Jupiter's Moon qua thematiek vlakker en minder diepgaand is dan bijvoorbeeld Babel of Biutiful. Dit komt omdat Hongaars filmmaker Kornél Mundruczó verschillende genres en invalshoeken probeert aan te spreken.

Dit leidt er wel toe dat hij op het dramatische en sociaal-maatschappelijke vlak zich er soms wat gemakkelijk vanaf maakt. Zo appelleert Mundruczó slechts zijdelings aan de vreemdelingenhaat en de kritiek van de lokale politiek ten aanzien van vluchtelingen. Dit leidt niet alleen tot ongekende spanningen, maar ook tot gewelddadigheden.

Politieman László vertegenwoordigt op vrij botte wijze dit sentiment door als een bezetene en zonder enig mededogen de jacht op Aryan te openen. Arts Gabor probeert er financieel beter van te worden, maar kan het ook niet helemaal over zijn hart verkrijgen om meedogenloos te werk te gaan, al is het maar omdat hij de kip met de gouden eieren niet wil laten slachten.

De thema's komen niet even sterk uit de verf. De afsluitende akte wordt bovendien door te veel actie en geweld gedomineerd. Sommigen zullen dit lekker vinden, maar de verdieping waar Mundruczó nog maar net aan was begonnen, wordt niet naar tevredenheid afgewikkeld. Haal echter niet gelijk je neus op voor een film uit Hongarije, want dit is een gewaagde mix tussen arthouse en commerciëlere cinema die actuele thema's aansnijdt.