Regie: Jorien van Nes | Cast: Gijs Naber (Arne), Waldemar Torenstra (Thomas), Porgy Franssen (Heek), Markoesa Hamer (Josie), e.a. | Speelduur: 80 minuten | Jaar: 2017

Het is weer tijd voor de nieuwste lichting Telefilms. Ieder jaar vertoont de NPO zes Nederlandse films van eigen bodem, vaak gevuld met actuele thema's en gemaakt door aanstormend talent. Films die regelmatig veel lof oogsten. Zo won Matterhorn de publieksprijs op het IFFR, werd Jongens viermaal bekroond op het Tsjechische Zlin-jeugdfilmfestival en kreeg Aanmodderfakker de hoofdprijs bij de Gouden Kalveren. Zou er dit jaar ook weer zo'n klapper bij zitten?

Na een aantal sociodrama's en technothrillers is de laatste Telefilm van dit jaar de meest politiek betrokken uit de reeks. De Aflossing gaat over zakkenvullende bankiers en de kleine groep mensen die daartegen in verzet komt.

Arne is een linkse activist, zijn broer Thomas een succesvolle bankier. Logisch dat het al tijden niet botert. Noodgedwongen treffen de twee elkaar op de begrafenis van hun vader, kort daarna besluit Arne om toenadering te zoeken. Op zijn manier dan. Veel tijd voor een vriendelijk gesprek is er niet, tot ergernis van Thomas: "Je staat buiten te schreeuwen, maar je schreeuwt zo hard dat je alleen nog maar jezelf hoort." Arne bedaart. Als hij mee mag naar een congres in Zwitserland over duurzaam bankieren, zal hij eens echt proberen te luisteren naar andere argumenten. Thomas gelooft hem, en dat blijkt een grote fout.

Niet alleen grijpt Arne de kans om met een ludiek protest de aandacht van alle hoge piefen en aanwezige media op zich te vestigen, maar hij ontvoert even later ook internationaal topbankier Heek. En zo zijn de twee broers, samen met Arnes net zo linkse vriendin in één klap internationaal gezochte criminelen.

De Aflossing begint interessanter te worden als blijkt dat die roekeloze actie daadwerkelijk belangrijke zaken aan het licht zou kunnen brengen. Heek draagt een geheim met zich mee dat heel Europa op z'n kop kan zetten. Arne ruikt bloed en stort zich op sociale media om het vuur verder op te stoken. Terwijl de maatschappelijke onrust groeit, zijn de broers op elkaar aangewezen om uit handen van de politie te blijven. En zo komt ook oud zeer weer bovendrijven.

Regisseuse Jorien van Nes zet dus in op twee niveaus. Aan de ene kant is De Aflossing een klein familiedrama, waarbij Gijs Naber en Waldemar Torenstra de onderlinge broederstrijd mooi uitspelen. Aan de andere kant geeft deze film een schets van hoe de massa tegenwoordig bespeeld en gecontroleerd kan worden, door zowel de rijke oude garde als de jonge eenlingen die met een mix van arrogantie en engagement hun eigen stempel op de maatschappij willen drukken. Jammer dat de uitwerking van beide aspecten aan de dunne kant is, want Van Nes heeft een intrigerend en actueel verhaal in handen. Misschien is de speelduur van tachtig minuten simpelweg te kort om echt de diepte in te kunnen gaan.




Vanavond te zien om 20.30 op NPO3.