Brooklyn heeft geen Oscars gewonnen, maar met drie nominaties in de grote categorieën, deed hij wel van zich spreken. De New Yorkse Saoirse Ronan lijkt met haar eenentwintig jaar en Ierse achtergrond geboren te zijn om Eilis Lacey te spelen in de verfilming van Tóibíns roman over emigratie. Het stille en wereldvreemde meisje groeit op in een conservatief Iers dorpje, waar ze samenwoont met haar eenzame zus en moeder. Niet lang nadat een snibbig oud vrouwtje klaagt over dochters die hun moeders achterlaten, krijgt ze de kans om naar New York te gaan en een nieuw leven op te bouwen. Eenmaal op de boot naar het nieuwe continent, verliest zij haar gevoel van thuis en belandt ze in een tweestrijd tussen het kansrijke Amerika en haar erfgoed in Ierland, gepersonifieerd door de twee potentiële levenspartners Tony Fiorello en Jim Farrell.
Aan de oppervlakte lijkt Brooklyn een romantische film te zijn over een meisje dat moet kiezen tussen twee geliefden aan weerszijden van de oceaan, maar in wezen gaat het over een nieuwe start, volwassenwording en de keuze tussen een onzekere toekomst en een veilig verleden. Emory Cohen speelt een joviale New Yorker die zich ten volle overgeeft aan Eilis, Domhnall Gleeson is de meer behouden maar toch vertrouwde Ierse jongen die zijn land nooit heeft verlaten. Beiden hebben een geloofwaardige chemie met de Ierse jonkvrouw, maar staan ook voor een veel grotere keuze in haar leven.
De verfilming is net zoals het originele werk van Colm Tóibín ingetogen. Romantische en humorvolle scènes zijn subtiel en spreken regelmatig tot de verbeelding door meer te impliceren dan uit te leggen. Zo worstelt Eilis met omkleden op een Amerikaans strand alvorens zij later vol vertrouwen haar New Yorkse badpak laat zien aan haar Ierse vrienden. De woordenwisselingen zijn hier kort en de visuele grappen vlot, maar de situaties spreken boekdelen over Eilis.
Over het algemeen biedt de beheerste toon een rustieke charme vergeleken met de hectiek van moderne liefdesfilms. Saoirse Ronan weet hier uitstekend mee om te gaan en speelt haar rol overtuigend: introvert en vatbaar wanneer zij overvallen raakt door een compleet nieuwe wereld en verwilderd om zich heen kijkt. Om vervolgens veel standvastiger te zijn in haar succes of juist kwetsbaar in de tranentrekkende momenten die oprecht en niet melodramatisch aanvoelen. Ook de ondersteunende acteurs passen perfect in hun omgeving van het sobere Ierland en het tierige Amerika, waar Eilis altijd tussen gevangen zit.
Dit contrast wordt nog eens extra benadrukt door het indrukwekkende samenspel van cinematografie, set design en kostuumdesign, die het Canadese Montreal omtoveren tot een geloofwaardig New York uit de jaren vijftig. Vergeleken met het ietwat grauwe en spartaanse Ierland brengt New York pastelkleuren, levendige diners en pittoreske straten die een zeer verleidelijke wereld vormen voor de jonge landverhuizer. Zodra Eilis haar dorp verlaat en op de boot stapt, komt ze al een opvallend geklede New Yorkse tegen die haar kennis laat maken met een Amerikaanse gedachtegang. Die specifieke cultuurbotsing geeft Brooklyn een geheel eigen karakter.
Brooklyn voelt verfrissend aan doordat het verhaal vaak naar de achtergrond treedt en de sets, de kostuums en de acteurs allemaal een kans krijgen om voor zichzelf te spreken. Dit komt nog wel het mooist naar voren in een scène waar Eilis een groep Ierse immigranten tegenkomt die jaren in Amerika hebben geleefd. Wat begint als een onschuldig avondmaal ontketent een tsunami van heimwee wanneer een van de Ierse immigranten een hartverwarmende opvoering geeft van Casadh an tSugain, een traditioneel Iers lied dat uitstekend Eilis' gevoelens uitdrukt. Zelfs zonder een woord te verstaan, zijn de onderliggende themas behoorlijk uitgesproken dankzij de setting en de dromerige blikken van alle acteurs.
Brooklyn is een thematisch ijzersterk kostuumdrama, vooral dankzij het genuanceerde samenspel van een evenwichtige cast en het prachtige, ondersteunende productieontwerp. Het romantische verhaal brengt het gevoel van emigratie op knappe wijze over, heeft met Saoirse Ronan een indrukwekkende hoofdrolspeelster in huis en verbeeldt op zorgvuldige wijze de twee plekken die het hart van Eilis verscheuren. Een sprookjesachtig mooi verhaal over heimwee.
