Met: Arnold Friedman, Elaine Friedman, David Friedman, Seth Friedman, Jesse Friedman
De Friedmans zijn wat Amerikanen een "upper middle-class family" noemen. Vader Arnold is geslaagd in het leven als leraar, piano- en computerdocent en heeft samen met zijn vrouw Elaine drie zoons: David, Seth en Jesse. Ze leven in een ruim huis in een rustige buurt in een plaatsje in Long Island. Het lijkt erop dat iedereen gelukkig is en het leven zijn gangetje gaat, totdat Arnold en Jesse gearresteerd worden op verdenking van het in bezit hebben van kinderporno en het aanranden van jongetjes.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, Capturing The Friedmans is een briljante documentaire, die in eerste instantie alleen over de rechtszaak tegen Arnold en Jesse Friedman en de schuldvraag lijkt te gaan, maar die uiteindelijk veel dieper blijkt te graven.
De documentaire beantwoordt de schuldvraag niet; dat er iets gebeurd is, is duidelijk maar wat precies en in welke mate blijft onduidelijk. Het blijkt namelijk dat geen van de partijen helemaal geloofwaardig overkomt.
Vader Friedman ontkent in eerste instantie alles maar geeft steeds meer toe. Ook Jesse lijkt feiten te verdraaien.
Aan de andere kant staan de rechercheurs belast met het onderzoek. Zij lijken er echter te veel op gefocused te zijn om deze zaak tot een, voor hen, goed einde te brengen. Enkele van de vermeende slachtoffers beweren dat hun verklaringen onder dwang tot stand kwamen terwijl anderen bij hun oorspronkelijke verklaring blijven.
Aan het einde van de film weet je als kijker niet wie je moet geloven, beide partijen zouden zo wel gelijk als ongelijk kunnen hebben.
Wat deze film echter boven de gemiddelde rechtszaak-documentaire doet uitstijgen is het feit dat de oudste zoon, David, de hele geschiedenis van de Friedmans (zelfs tijdens en na de arrestatie van en de rechtzaak tegen Arnold en Jesse) op video heeft vastgelegd. Door deze beelden blijkt wat voor een invloed een zaak als deze op een familie kan hebben. Het levert zeer indringende en ongemakkelijke beelden op: vader Arnold die nauwelijks nog op zijn omgeving lijkt te reageren, moeder Elaine die steeds meer begint te vermoeden dat haar man schuldig is, de zoons die zich daardoor tegen hun moeder keren en de ruzies die dat oplevert. Als kijker ben je getuige van het ineenstorten van een eens gelukkige familie en wordt je geconfronteerd met de wanhoop die mensen in dit soort situaties kan treffen. Het feit dat dit allemaal echt is, maakt het er nog aangrijpender op.
Regisseur Jarecki is er in geslaagd een nagenoeg perfecte documentaire af te leveren. Nergens probeert hij de kijker te manipuleren en het feit dat hij het vertrouwen van de Friedmans zo heeft weten te winnen dat ze uiteindelijk hun meest intieme momenten met de rest van de wereld delen (aan het begin geeft David nog aan dat hij er eigenlijk niet over wil praten) is een triomf op zich. Ook is de regisseur nooit uit op sensatie, een valkuil die in dit geval erg moeilijk te ontwijken lijkt.
Iedereen die (fictie) films als American Beauty en The Virgin Suicides, die ook handelen over wat er achter de keurige buitenkanten van huizen in de Amerikaanse suburbs gebeurt, op zijn minst interessant vond, moet deze film gezien hebben.
