Anderhalf jaar geleden kondigde George Michael aan te stoppen als muzikant. Hij gaf aan genoeg te hebben van het leven in de schijnwerpers. Toch stond de 43-jarige zanger afgelopen week vier avonden in Ahoy na een afwezigheid van achttien jaar. Deze ommezwaai is tekenend voor zijn algemene houding richting de media, fans en zelfs vrienden, zo leert de documentaire George Michael: A Different Story, waarin de zanger wordt geportretteerd als een overgevoelige man die door rigoureuze beslissingen keer op keer zijn carrière en persoonlijke geluk op het spel zet.
De film brengt een min of meer chronologisch verslag van George Michaels carrière vanaf Wham!. Bandleden Andrew Ridgeley, Pepsi en Shirlie worden gevraagd naar hun ervaringen in de vier hectische jaren dat de band de hitlijsten bestormde. Ze vertellen wat veel van de geïnterviewden in deze documentaire zullen zeggen: alles werd bepaald door George Michael. Andrew wenste na vier jaar niet meer in zijn schaduw te staan en vertrok. Maar hoe graag George ook de best verkopende artiest aller tijden wilde worden, hij is nooit bestand geweest tegen de enorme druk van media en platenbazen.
Het uitbrengen van deze documentaire staat dan ook haaks op de door hem zorgvuldig georkestreerde mediastilte. De Britse zanger is niet slechts schuw, maar heeft zon grondige hekel aan media-aandacht dat hij er sinds zijn solocarrière alles aan doet om uit de schijnwerpers te blijven. Advies van anderen wijst hij daarbij steevast van de hand. Als zijn tweede soloalbum af is, weigert hij bijvoorbeeld iedere vorm van promotie. Dit levert zijn platenbaas Sony minder dan de helft van zijn debuut op, maar is met dik zeven miljoen exemplaren toch nog een bestseller. Het succes wordt echter afgewisseld met vele persoonlijke tragedies, die in deze wat sensatiezuchtige documentaire allemaal ruim aan bod komen.
Zelden schermde een popster van zijn formaat zich zo af van het publiek als George Michael. Toch werd zijn publiciteitsschuwe leven enkele malen compleet opgeschud door de media. Neem zijn arrestatie in 1998 op een openbaar toilet in Los Angeles, waarna hij publiekelijk bekend maakte homoseksueel te zijn. De houding van de politieagenten en de aanhoudende media-aandacht irriteerde de ster zodanig dat hij met allebei de draak stak in zijn videoclip Outside. Naast deze arrestatie komen in de documentaire nog tal van andere tragedies aan bod, zoals de dood van zijn eerste grote liefde, de rechtszaak tegen Sony, de dood van zijn moeder en zijn arrestatie eerder dit jaar wegens het rijden onder invloed van cannabis.
Na ieder persoonlijk drama blijkt de popster steeds opnieuw volledig te zijn afgebrand en onmogelijk in staat om nog muziek te maken. Daar wordt echter nauwelijks dieper op ingegaan, want de muzikale kant van zijn leven blijft nogal onderbelicht in George Michael: A Different Story. De film doet nergens een poging om de creativiteit van de man te duiden en fixeert zich eendimensionaal op de persoonlijke misère van de overgevoelige popster. Aan de hand van vele interviews en een parade van al zijn hits wordt een beeld geschetst van een dikwijls erg ongelukkige man die zich constant gevangen voelt in de strijd tussen ego en onzekerheid.
