De titel zegt eigenlijk alles al. Fast & Furious, het derde vervolg op The Fast & The Furious, is niet bepaald vernieuwend te noemen. Niet dat dat de bedoeling was, want de boodschap moge duidelijk zijn: meer van hetzelfde en dan met name van de eerste film. De originele cast is terug om in een verzameling snelle autos te scheuren. Het verhaal? Ach, wie maalt er bij zulke films om het verhaal?
Voor de vorm dan toch maar even: Dom Toretto, internationaal autodief en voortvluchtige, keert terug naar Amerika om de dood van zijn geliefde te wreken. De verantwoordelijke drugsdealer wordt ook gezocht door FBI-agent Brian OConner. Natuurlijk rekruteert de dealer zijn chauffeurs door middel van een illegale race door Los Angeles. De rest laat zich raden, op de domme, melodramatische relaties tussen Dom, zijn zus Mia en Brian na. In de vrij overbodige en lachwekkende scènes die daar aan verspild worden, laat Paul Walker zien hoe beperkt zijn acteertalent is. Bijster interessant wordt de dramatische kant van de film nooit en het is tijdens deze scènes telkens een beetje wachten op de volgende actiescène.
Daar gaat het bij deze filmreeks immers om: autos en actie. En op dat gebied valt de film redelijk te pruimen. Zowel liefhebbers van Amerikaanse muscle cars als van Europese en Japanse snelheidsduivels kunnen aan hun trekken komen. De 1970 Dodge Charger uit de eerste film maakt opnieuw zijn opwachting en verder komen uit dezelfde periode een Camaro, een Chevrolet Chevelle, een Plymouth Road Runner en een Ford Gran Torino voorbij. Deze nemen het onder andere op tegen een moderne Nissan, Subaru, Acura en Porsche.
Dit doen ze onder andere in een race door Los Angeles, die nogal computerspelachtig aandoet door het voortdurende gebruik van beelden van een navigatiesysteem. Hiermee wordt wel het overzicht bewaard, iets wat de montage en het camerawerk niet altijd even goed bewerkstelligen. Het is dat de vier racers in verschillende opvallend gekleurde autos scheuren, anders was deze scène moeilijk te volgen geweest. Beter zijn de meerdere achtervolgingen door een tunnel tussen Mexico en de Verenigde Staten. Door de kleine ruimtes werd men gedwongen deze scènes op een ouderwetsere manier te filmen, wat de intensiteit ten goede komt doordat deze voortkomt uit de cameraposities op de autos zelf en de snelheid van die autos, in plaats van uit de montage.
Jammer dat het verhaal tussen de actie door zo mager is en de cast zo weinig toevoegt. De terugkeer van Vin Diesel betekent een verbetering ten opzichte van de vorige twee vervolgen, maar een grote stap voorwaarts is het niet. Ook de vele afleidingsmanoeuvres (close-ups van billen in strakke rokjes) zijn vrij goedkoop en slagen nauwelijks in hun opzet. De actie is zo nu en dan behoorlijk goed, maar de rest van de film stelt weinig voor.
