De nieuwe Star Trek is prima geschikt voor fans en niet-fans. Moge dat duidelijk zijn. Als je geen fan bent kun je genieten van een spectaculaire sciencefictionfilm vol actie, spanning en kleine momenten met de personages. Als je al wel een trekkie was, dan vermoed ik stellig dat de oorsprong en karakteropbouw van de personages die je kent en liefhebt, plus de vele verwijzingen naar de series, je zeker kunnen bekoren. Star Trek is met zijn vaart, humor, spektakel en kenmerkend optimisme de eerste geslaagde grote Hollywood zomerfilm, waar de concurrentie nog een hele kluif aan zal hebben om te overtreffen.
J.J. Abrams heeft met series als Alias en Lost, en met films als Mission: Impossible III en Cloverfield (die hij produceerde), bewezen dat hij kaas gegeten heeft van entertainment. Star Trek is het volgende bewijs hiervan. Abrams werd gevraagd om de filmreeks een nieuwe impuls te geven met een herstart met nieuwe mensen. In plaats daarvan besloot hij terug te gaan naar vóór het begin van de eerste serie en een blik te werpen op hoe de personages van de eerste serie zijn geworden wie zij zijn. Daarvoor schakelde hij een team scriptschrijvers in, waarvan er eentje al jarenlang fan was van zowel de series als de films en een ander nog nooit iets van Star Trek had gezien. Dit om een balans te bereiken waar iedereen iets mee kan.
Na te openen met een grote actiescène volgt eerst de uitwerking van Kirk en Spock als jongemannen op zoek naar een doel in hun leven. Beiden vinden hun bestemming bij de Starfleet Academy, waar ze elkaar ontmoeten en meteen de eerste van vele meningsverschillen en confrontaties hebben. Al snel wordt het uiterste van hun talenten gevraagd als ze op het ruimteschip de U.S.S. Enterprise belanden voor zijn eerste vlucht, een verdedigingsmissie.
Gaandeweg komen ze de andere leden van de crew tegen: Bones, Checkov, Uhura, Scotty en Sulu. Allemaal krijgen ze hun momenten, hoewel de focus op Kirk en Spock gericht blijft. De aandacht die besteed wordt aan de karakters is precies genoeg om ze boeiend te maken en tegelijkertijd leven te geven aan het actieavontuur dat zij beleven. Deze slimme uitwerking van personages onderbreekt het hoge tempo van het verhaal niet, en maakt juist de groots opgezette actiescènes de moeite waard.
Deze zijn stuk voor stuk goed in elkaar gezet en gefilmd. Abrams filmde ze zoveel mogelijk op locatie en op immense sets en zo min mogelijk voor een groen of blauw scherm. Dat betaalt zich uit in een min of meer realistische sfeer die de spanning ten goede komt.
Ook wordt er voor gezorgd dat er steeds meer op het spel komt te staan en je daadwerkelijk het gevoel krijgt dat het mis kan gaan. Desalniettemin bevat de film ook een gezonde dosis optimisme dat hoort bij het concept Star Trek. Je ziet het niet vaak meer in sciencefiction vandaag de dag. Dit alles gaat gepaard met aardig wat vrolijke humor, die geheel past bij de lichte toon van de film.
J.J. Abrams Star Trek blaast weer leven in de wereld die Gene Roddenberry in de jaren zestig bedacht door tegelijk fris en nieuw aan te voelen en toch de oude serie en films te eren. Abrams neemt entertainment serieus en liet een spannend verhaal schrijven waarmee zowel hardcorefans als mensen die nog nooit één beeldje van de oude series of films gezien hebben uit de voeten kunnen. Het design van de schepen en sets is vaak wonderschoon, de special effects zijn bijzonder goed en de muziek van Michael Giacchino is uitstekend. Uiteindelijk is het echter de mooie mix van klein en groot, van ontwikkeling van personages én meeslepend avontuur en indrukwekkende actie, die Star Trek tot topvermaak maakt.