Tijdreizen in films blijft een moeilijk onderwerp. Maar weinig films lukt het een dusdanig meeslepend verhaal te vertellen dat het belachelijke uitgangspunt niet meer uitmaakt. De rest moet het over een andere boeg gooien en vooral de draak met zichzelf kunnen steken. The Time Travelers Wife denkt helaas in de eerste categorie te vallen en neemt zichzelf heel erg serieus. Dat is jammer, want Eric Bana die om de vijf minuten op de meest willekeurige plekken naakt verschijnt met alle complicaties van dien, dat is toch eigenlijk alleen geschikt als zeer flauwe komedie?
Als Clare nog maar een klein meisje is en op een dag op het landgoed van haar ouders speelt, komt er opeens een naakte man uit het bos. Slecht opgevoed als ze is roept ze niet direct haar ouders, maar maakt ze zonder angst een praatje met de man. Ook als hij haar vertelt uit de toekomst te komen om kort daarna weer in het niets op te lossen, blijft Clare niet alleen kalm, ze is op slag verliefd op de man. Als Clare hem als ze ouder is weer tegenkomt en hij haar niet herkent, lijkt het haar een goed plan dit ook direct aan hem op te biechten. Henry snapt er eerst nog weinig van, maar ja, welke man valt nou niet voor een vrouw die bij de eerste date al haar liefde betuigt en meteen denkt aan trouwen en kinderen krijgen, ook al heeft hij nog moeite met het onthouden van haar naam?
Elke mogelijke vraag die in ons opkomt over het hoe en waarom laat de film onbeantwoord links liggen. Waarschijnlijk hopen scenarioschrijver Bruce Joel Rubin en regisseur Robert Schwentke op deze manier dat de kijker het allemaal even normaal gaan vinden als de personages. De enige normale reactie op het geheel komt van Gomez, een goede vriend van Henry. Voordat hij echter kritische vragen kan stellen, lost Henry helaas al weer op, wat ook Gomez tot een volgzame gelovige maakt. Eén ding legt de film wel uit: als Henry door de tijd reist, blijven zijn kleren achter. Zijn kleren delen tenslotte niet zijn DNA, dus het zou heel raar zijn als hij met kleding en al zou verdwijnen. Toch?
Het blijft één van de rare keuzes van de filmmakers. Wie een man door de tijd laat reizen naar het moment dat zijn echtgenote nog een kleuter is, zou er toch alles aan moeten doen om ongemakkelijke pedofiele associaties te vermijden. Het was er voor de kijker echt niet moeilijker op geworden als Henry niet in zijn blootje met zijn toekomstige vrouw van zes had zitten kletsen; zeker niet omdat er toch al nergens een wetenschappelijke verklaring voor wordt gegeven.
Je zou nog kunnen denken dat dergelijke keuzes uit komisch oogpunt zijn gekozen. Laat Henry naakt op een brug in een drukke stad verschijnen en kijk hoe hij zich uit de situatie redt. De film had er goed aan gedaan het gegeven op deze manier uit te buiten. Nu werkt het vooral deprimerend en komt Henry maar een enkele keer op een grappige plek uit.
The Time Travelers Wife pretendeert een meeslepend liefdesverhaal te zijn dat laat zien dat liefde sterker is dan tijd. Op zich een goed uitgangspunt voor een film, zeker in een samenleving waar de liefde de tijd steeds minder de baas is en gebroken huwelijken aan de orde van de dag zijn. Jammer genoeg slaagt The Time Travelers Wife hier totaal niet in; daar is de film gewoon veel te deprimerend voor. Wie laat er nu op zijn bruiloft het nummer Love Will Tear Us Apart spelen? Een film over de liefde die het klaarspeelt om zelfs van een bruiloft een treurige bedoening te maken is toch bij voorbaat gedoemd tot mislukken?
