Het zal je maar gebeuren. Je bent een tiener die populair is op school, kans maakt bij het meisje van je dromen en een goed leven leidt. Tot je vast komt te zitten in je eigen huis. Niet door iets wat je zelf hebt gedaan, maar door een eeuwenoude Albanese traditie. Het overkomt de vijftienjarige Nik, die zijn leven van de ene op de andere dag kwijt is.
The Forgiveness of Blood is na Maria Full of Grace de tweede film van de Amerikaanse regisseur Joshua Marston. En wederom kiest Marston niet voor de makkelijke weg. In zijn debuut ging hij naar Colombia en voor zijn tweede film reist hij af naar een land waar de meeste mensen maar heel weinig van afweten: Albanië.
Daar gelden de regels van de Kanun, een eeuwenoud Albanees wetboek dat zeker op het platteland nog strikt wordt nageleefd. Als de vader van Nik na een conflict over een stuk land beschuldigd wordt van moord, heeft dat grote gevolgen voor de rest van de familie. De wetten van de Kanun schrijven namelijk voor dat de getroffen familie recht heeft op wraak. Nik moet dus voor zijn eigen veiligheid thuisblijven net als de rest van zijn familie. Het ligt anders voor de vrouwen, onder wie zijn vijftienjarige zusje Rudina. Zij mag wel naar buiten en moet dat zelfs om het familiebedrijf, verkoop van brood, draaiende te houden nu hun vader is ondergedoken.
Marston concentreert zich in de film op de twee tieners Nik en Rudina en vertelt het verhaal vanuit hun gezichtsveld. De meeste aandacht gaat uit naar Nik. De jongen ziet zijn hele leven in duigen vallen door een actie van zijn vader en zijn oom, waar hij zelf niets aan kon doen. Het zorgt voor een moreel dilemma bij de jongen die natuurlijk van zijn vader houdt, maar ook met zijn leven verder wil. Dat kan echter niet als de vete tussen de families blijft bestaan. De scènes tussen Nik en zijn vader behoren tot de sterkste uit de film.
Dat de film op een bepaald moment toch inzakt, is bijna onvermijdelijk aangezien ook de personages vast komen te zitten in het huis. De wanhoop en verveling die met name Nik voelt, worden logischerwijs uitgebreid in beeld gebracht, maar zorgen er wel voor dat het The Forgiveness of Blood niet lukt om de aandacht vast te houden. Daarvoor gebeurt er op bepaalde momenten gewoon te weinig.
Dat is jammer, maar gelukkig blijft het morele dilemma van Nik interessant, evenals de ontwikkeling van het zusje dat in rap tempo volwassen moet worden en het hele familiebedrijf op haar frêle schouders moet dragen. Daar komt bij dat de Albanese cultuur door een grotendeels Amerikaanse crew zeer respectvol in beeld wordt gebracht. De film is volledig in het Albanees gesproken en de kijker wordt goed vertrouwd gemaakt met de eeuwenoude tradities die in het weinig bekende land aan de orde van de dag zijn. Het gebeurt vandaag de dag niet vaak meer dat een Amerikaanse regisseur zo veel tijd en moeite steekt in het zorgvuldig in beeld brengen van een onbekende cultuur. Alleen al om die reden verdient Joshua Marston lof. Nu maar hopen dat we niet weer zeven jaar moeten wachten op zijn volgende film.
