Aangaande meestercriminelen zal het niet de eerste naam zijn die in gedachten komt, maar de Franse Gilbert Chickli heeft toch aardig wat op zijn kerfstok. Zijn tactiek was zowel simpel als geniaal: zich voordoen als een ander en fortuin vergaren met een hoop mooie praatjes. Voor Chickli was de wereld een groot podium en als allergrootste fan van zichzelf verfilmde hij schaterlachend zelfs zijn eigen leven. Het hoogtepunt dat hem onsterfelijk maakte? De scam waarbij het boefje zich met een levensecht masker voordeed als de Franse minister Jean-Yves Le Drian.
De kunst van oplichting zit hem in de geloofwaardigheid en Gilbert Chickli weet precies hoe dat trucje werkt. Meermaals leidt hij zijn schatrijke slachtoffers om de tuin met zijn innemende karakter, gesteund door de meest vindingrijke smoezen en gedaanteverwisselingen. Dat hij vermomd als minister zijn hand ophoudt voor een bak geld om gijzelaars te bevrijden bijvoorbeeld. Of slim inspeelt op de toen actuele dreiging van terrorisme door bescherming te beloven. In zijn arrogantie waant hij zich onaantastbaar. En ook al heeft die overmoed hem vaker in de nesten gewerkt, Chickli blijft onverbeterlijk.
In tegenstelling tot een groot aantal soortgelijke profielschetsen maakt Le Masque geen gebruik van acteurs. De documentaire bestaat uit oude interviews, archiefbeelden en relevante dialogen met de nodige betrokkenen, zoals het duo dat Chickli tot zijn handlangers promoveerde. Opgetrommeld uit de diepten wordt ex-vrouw Shirley op een bijna ongemakkelijke manier neergezet als vergane glorie en staat de tweede Shirly door toedoen van Le Masque nu voor eeuwig te boek als golddigger met een dubbele agenda. Soms wat overdreven in beeld gebracht, maar de rivaliteit tussen beide dames is een leuke speelse noot in een relatief rechtlijnige docu.
Bij een film in een taal waarbij je afhankelijk bent van de ondertiteling kijk je meer tekst dan beeld. Wanneer je de taal niet machtig bent, bestaat een groot deel van de belevenis helaas toch uit het koppelen van scène en onderschrift en zijn de bijbehorende beelden al voorbij zodra je de woorden hebt kunnen lezen. Zoals de naam doet vermoeden is Le Masque een nagenoeg volledig Franse documentaire en hebben je oogjes enkel even rust op die spaarzame momenten dat de Israëlische douanebeambte zijn zegje in het Engels doet.
Het klinkt wat oneerbiedig, maar wat waargebeurde documentaires betreft zijn we inmiddels misschien iets te verwend geraakt. Door alle Dahmers en Bundy's zien we door de bomen het bos niet meer en vergeleken bij hen is de moordloze Chickli maar een kleintje. Aan de makers van Le Masque dus de uitdaging om afpersing en oplichting tot een smakelijk hapje te bereiden, zonder het aan te dikken met fictief spektakel. En natuurlijk zijn we geen supporters van massamoord en kannibalisme, maar in alle eerlijkheid mist de documentaire helaas tóch het element van sensatie.
Le Masque is te zien bij Netflix.