Hemelrijken [Telefilm]
Recensie

Hemelrijken [Telefilm] (2020)

Kelly is net vrij uit de gevangenis en probeert op het rechte pad te blijven in een omgeving die haar de criminaliteit intrekt.

in Recensies
Leestijd: 3 min 25 sec
Regie: Stanley Kolk | Scenario: Chris Westendorp | Cast: Jennifer Welts (Kelly), Esmée van Kampen (Samantha), Fred Goessens (Oom Thierry), Maarten Heijmans (Michel), Tim Olivier Somer (Eddy), e.a. | Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2019

Ieder jaar vertoont de NPO zes nieuwe televisiefilms van eigen bodem, gevuld met actuele thema's en gemaakt door aanstormend talent. Deze Telefilms oogsten geregeld veel lof, zoals in het verleden Matterhorn en Aanmodderfakker. Zou er dit jaar ook weer zo'n klapper bij zitten? Het thema in 2020 is in elk geval lekker gekozen: misdaad.

Hemelrijken is een volksbuurt in Eindhoven met een prachtig poëtische naam. Helaas is de gelijknamige film één van de slechtste dingen die ermee geassocieerd kan worden. Uit Hemelrijken spreekt namelijk erg weinig respect voor de inwoners van deze buurt. De personages worden als tweedimensionale mensen zonder enige diepgang afgeschilderd, inclusief alle clichés die wij in Nederland over armoede kennen. Deze televisiefilm kaart problemen aan zonder ze echt onder de loep te nemen en blijft in buitengewoon kinderachtige fantasieën hangen over hoe het er in een arme buurt aan toegaat.

In de openingsscène zien we hoe Kelly door een reeks gevangenisdeuren haar vrijheid tegemoet loopt na een detentieperiode. Ze wordt opgewacht door haar zus Samantha die Kelly aanbiedt om bij haar in Hemelrijken te komen wonen. Ze probeert ook een baan te regelen voor Kelly bij de pakketservice waar Samantha zelf ook werkt. Samantha doet er kortom alles aan om Kelly op het rechte pad te brengen. Helaas duiken al snel twee foute figuren uit haar verleden weer op: ex-vriend Eddy en drugsdealer Michel, door wie Kelly in eerste instantie in de bak kwam. Michel eist geld van Samantha en dwingt haar drugs te gaan dealen.

Deze synopsis suggereert een sociaal-realistisch drama, maar de makers lijken zelf niet te weten wat voor film ze aan het maken zijn. De keuze om de personages in plat Eindhovens dialect te laten praten, duidt op het feit dat de makers een realistische kijk op deze buurt willen geven. Er zit echter totaal geen diepte in de personages of het scenario om ook maar één moment een idee van de sociale problematiek te krijgen. Daarvoor is echt meer nodig dan personages alleen maar ellende laten beleven.

Op geen enkel moment vindt de film de juiste toon. De perikelen tussen zus Samantha en haar baas hebben weg van een romantische komedie, de vreemde plotwendingen doen denken aan een thriller en de boel lijkt zelfs even te ontaarden in een musical. Dat laatste is toch echt het absolute dieptepunt van de film. Kelly zegt meerdere keren dat ze iets wil doen met zingen, maar hier wordt verder niet echt iets mee gedaan behalve dat ze een paar keer aan het zingen is in het bijzijn van Eddy. Tijdens een emotionele climax begint Kelly weer te zingen, waarop er geknipt wordt naar allerhande personages die dit nummer ook zingen. Een musical dus? Het is een onbegrijpelijke keuze in een lange reeks verkeerde beslissingen.

NPO zegt met deze reeks telefilms 'actuele maatschappelijke thema's' aan te willen kaarten. Daarom is het onbegrijpelijk hoe dit eindproduct tot stand is gekomen. Het thema van de film is misschien actueel omdat het over iemand gaat die het moeilijk heeft om na de gevangenis op het rechte pad te blijven. Het resultaat is echter zo'n uitermate paternalistische en onrealistische kijk op armoede en criminaliteit dat het geenszins de kijk op de problematiek rond dit thema zal verbeteren. Neem bijvoorbeeld het personage Michel, de drugsdealer die Kelly dwingt tot dealen. Dit is zo'n groteske versie van een crimineel dat hij nog net niet bij de set van Bassie & Adriaan komt weggelopen. Er is geen enkele nuance in te vinden. Regisseur Stanley Kolk en scenarist Chris Westendorp hebben lange tijd samengewerkt bij Penoza wat toch een ongelofelijk succesvolle productie was. Je begint je af te vragen wat zich achter de schermen heeft afgespeeld dat ze tot dit wanproduct zijn gekomen. Het valt ten zeerste te hopen dat dit de enige misser is in de nieuwe reeks telefilms.



Hemelrijken is te zien op woensdag 15 januari om 20.25 uur op NPO 3. Daarna via NPO Start.