Het leven op straat speelt in het werk van Waalse broers Jean-Pierre en Luc Dardenne een prominente rol. Buiten wordt minstens net zo veel besproken en bevochten als binnen de beschutte veiligheid van een woning. In meesterwerken als L'Enfant en Le Gamin au Vélo draait het grotendeels om het buitenleven, waar de hoofdpersonen hun problemen het hoofd moeten zien te bieden. Buiten is in het ontzagwekkende oeuvre van de Dardennes niet enkel een plek die verschillende vertrekken met elkaar verbindt. In hun nieuwste drama, La Fille Inconnue speelt de allesbepalende gebeurtenis zich in de buitenlucht af, maar juist buiten het zicht van de hoofdpersoon en de toeschouwer. De bevlogen jonge huisarts Jenny reageert niet op een signaal van buitenaf, dat achteraf een schreeuw om hulp bleek te zijn. Geplaagd door schuldgevoelens gaat ze op onderzoek uit.
Als arts wordt extra oplettendheid van je gevergd, maar Jenny heeft er een lange zware dag op zitten. Haar stagiair liet het op een cruciaal moment afweten en ze maakt overuren. Als ze de administratie bij zit te werken hoort ze iemand aanbellen in haar praktijk ergens in de provincie Luik. "Niet opendoen," maant ze de stagiair. Als het écht belangrijk was geweest was er nog wel een keer gebeld. Een dag later staat de politie op de stoep. Jenny blijkt de roep om hulp van een jonge zwarte prostituee genegeerd te hebben. Wezenloos staart de jonge arts naar de monitor waarop de laatste minuten van de hulpeloze vrouw zijn vastgelegd. De politie acht Jenny niet verantwoordelijk voor de dood van de vrouw, maar de medicus kan het voorval maar moeilijk van zich afschudden. Ze gaat bij haar patiënten te rade om op zijn minst de naam van de dode vrouw te achterhalen opdat zij niet anoniem onder de zoden verdwijnt.
Haar grote verantwoordelijkheidsgevoel siert Jenny, maar ze draaft hierin door. Wat aanvankelijk begint als een speurtocht naar de naam van de vrouw mondt uit in een gevaarlijke onderneming. De Dardennes blinken uit in het treffen van de geestdrift van de jonge arts, die naast deze zoektocht ook nog een heleboel andere zaken aan haar hoofd heeft zoals de overgang naar een nieuwe baan. Aan de hand van de dagelijkse dokterspraktijk en de vele patiënten die Jenny een warm hart toedragen, ontstaat een beeld van een vrouw die maar lastig aan haar eigen leven toe lijkt te willen komen. Het leven als arts is een roeping maar ook de perfecte uitvlucht. Hierdoor is Jenny eigenlijk net zo'n grote onbekende als de doelloos omgebrachte prostituee. Geheel tegen haar bedoelingen in dreigen er zelfs vraagtekens gezet te worden bij Jenny's integriteit als arts en zelfs als mens. Dit maakt haar ondanks het bewust gekozen gebrek aan achtergrondinformatie een complex personage.
Langzaam maar zeker vallen de puzzelstukjes op hun plek. Het is de regisserende broers doorgaans niet om oplossingen te doen, maar ze laten zich daar enigszins toe verleiden omdat het Jenny nieuwe dimensies kan geven. Zo wordt haar op hardnekkige wijze duidelijk gemaakt dat ze niet met een gezellige speurtocht bezig is. Het is best bevredigend dat het verhaal een kop en staart heeft, maar het werkt ook enige gemakzucht in de hand. De Dardennes houden het veilig, maar weten niet te voorkomen dat het hoe en waarom in de afsluitende akte te veel gaan domineren. De aandacht rondom de (innerlijke) strijd die Jenny voert, verslapt dan. In hoofdrolspeelster Adèle Haenel hebben de gebroeders Dardenne naast oudgediende Jérémie Reinier nieuw elan gevonden.
