Vijftien jaar oud was Christopher Paolini toen hij begon te schrijven aan zijn fantasyboek Eragon over de jonge drakenrijder Eragon die samen met zijn onafscheidelijke draak Saphira de strijd aangaat met een boosaardige koning en zijn duistere strijdkrachten. Sinds de zeer succesvolle publicatie is Paolinis boek inmiddels het eerste deel geworden van wat de jonge auteur de Inheritance-trilogie heeft gedoopt.
Een blauw, onwerelds en eivormig object belandt als donderslag bij heldere hemel in de schuur van het weeskind Eragon. Hij woont bij zijn oom in een dorp dat wel wat weg heeft van het Hobbit-territorium The Shire, zoals beschreven door Tolkien en schitterend verfilmd door Peter Jackson in zijn trilogie The Lord of the Rings. Dat drakenei blijkt niet zo maar bij Eragon te zijn beland, maar koos hem heel bewust uit. Eenmaal uitgekomen en groot geworden, communiceert de prachtig vormgegeven draak Saphira telepathisch met de jongen, zoals alle draken dat ooit met hun berijder deden.
Erg gecharmeerd is de jonge Eragon niet van zijn speeltje, maar protesteren tegen zijn nieuwe leven als drakenrijder heeft weinig zin, omdat koning Galbatorix al snel hoogte heeft gekregen van hun bestaan. De twee vormen namelijk het enige drakenduo in hun land Alagaësia, nadat de koning jaren daarvoor alle draken had gedood om zijn alleenheerschappij veilig te stellen. In een op Star Wars geïnspireerde training wordt Eragon de fijne kneepjes van het vak bijgebracht door de wijze Brom, een wat kinderlijk uitgeschreven rol voor karakteracteur Jeremy Irons. Samen met Saphira, waaraan Rachel Weisz haar stem verleende, vecht de moedige jongen voor volk en vaderland tegen de geniepige vazal Durza.
De Amerikaan Stefen Fangmeier, eerder verantwoordelijk voor de visuele effecten van onder andere Jurassic Park, Twister en The Perfect Storm heeft een film afgeleverd die precies tegemoetkomt aan de eisen van het beoogde miljoenenpubliek. Het grote voorbeeld The Lord of the Rings is daarvoor aangevuld met een vleugje Star Wars en is heel specifiek als familiefilm in de markt gezet. Niet voor niets gaat Eragon gelijktijdig in de hele wereld op 14 of 15 december in première als dé Kerstfilm voor het hele gezin met een zorgvuldig gedoseerde combinatie van spanning, fantasy en romantiek.
Daarmee is het belangrijkste kritiekpunt genoemd, want de film is vooral te veilig in zijn keuzes en mist durf en een karakteristiek eigen gezicht. De aankleding en met name de draak zijn zeer overtuigend en de speelduur vliegt voorbij, maar Eragon brengt op de succesvolle introductie van de draak na geen verfrissende kijk op het fantasygenre. Het verhaal is daarvoor te clichématig en de dialogen te kinderlijk. Na het te verwachten box office succes zullen deel twee, getiteld The Eldest, en het nog ongepubliceerde deel drie van de trilogie snel volgen.
