In hun tweede avondvullende animatiefilm Phantom Boy laat het Franse regisseursduo Jean-Loup Felicioli en Alain Gagnol de jeugdige doelgroep zien dat iedereen een superheld kan zijn. De enige grens is je eigen fantasie. Zo kan het gebeuren dat een jongen die een zware behandeling in het ziekenhuis moet ondergaan vanuit zijn stoel kan helpen om misdaden op te lossen. De kracht van deze sympathieke animatiefilm van Frans-Belgische makelij zit hem in de volwassen thema's die op creatieve wijze aan de jeugd worden overgebracht. Dit wordt gegoten in de vorm van een spannend misdaadverhaal waarin een kind de hoofdrol speelt.
Het K-woord valt niet in Phantom Boy, maar de ziekte waarvoor de elfjarige Leo moet worden behandeld laat zich gemakkelijk raden. Leo's kleine zusje vindt het vooral moeilijk om haar oudere broer te missen vanwege de verhaaltjes over superhelden die hij haar voorleest. Zoals vele jonge kinderen betrekt het meisje het gemis van haar broer vooral op zichzelf. Terwijl Leo zich voorbereidt op een loodzware behandeling voltrekt zich verderop in het New Yorkse havengebied een crimineel drama. De aan de kant gezette politieagent Alex is een brokkenpiloot en moet een oogje in het zeil houden in de haven. Hier komt hij oog in oog te staan met de handlangers van een zware gemaskerde misdadiger die The Big Apple in zijn greep houdt met een gevaarlijk computervirus. De confrontatie leidt ertoe dat Alex eveneens in het hospitaal belandt.
Met zijn zelfgeschreven scenario weet Gagnol de kracht van de verbeelding aan te roeren zonder de ernst van Leo's ziekte te onderschatten of te bagatelliseren. De jongen heeft het vermogen om buiten zijn lichaam te treden. Aanvankelijk lijkt het alsof Leo's geest uit zijn lichaam treedt omdat de jongen sterft, maar het blijkt een vermogen dat hij naar zijn eigen hand kan zetten. Hij is tevens in staat om te vertellen wat zijn geest ziet terwijl hij door de grote stad dwaalt. Zo kan Leo de ogen zijn en Alex, die gekluisterd is aan een rolstoel, het brein. Zo kunnen ze samen achter de boeven aan. Alex doet zelf ook een onbewuste poging om Leos trucje na te doen, maar volwassenen ontberen nu eenmaal het doorzettingsvermogen en vooral de onbezonnenheid om net zoals Leo buiten hun lichaam te treden. Het duo wordt gecompleteerd door een journaliste die echter al snel het slachtoffer wordt van de man met het misvormde gezicht.
Het Franse regisseurskoppel maakte eerder het aan film noir grenzende Van de Kat Geen Kwaad, waarmee ze nog een Oscarnominatie in de wacht wisten te slepen. In Phantom Boy zijn vooral in het spel met licht en schaduw nog stijlementen van de voorganger te herkennen. De met de hand getekende animatiestijl is eenvoudig en wat schokkerig, maar daardoor des te charmanter. Dit komt ook doordat de sfeervolle achtergronden in opzet met waskrijt zijn gemaakt, waarna de computer de klus voltooide. Duistere scènes worden daarnaast afgewisseld met bonter kleurgebruik. Plotmatig is dit animatieavontuur wat aan de complexe kant. Zo wordt er een andere boef door Alex ingeschakeld om de grote slechterik weer op te sporen, wat toch voor wat verwarring kan zorgen. Dit geldt eveneens voor de inbreng van de journaliste. Felicioli en Gagnol hebben zich wat vergist in het bevattingsvermogen van kinderen als het om het verhaal gaat, terwijl dit met de emotionele impact juist heel goed is ingeschat. In ons land wordt Phantom Boy enkel in het Nederlands uitgebracht.
» Lees ook ons interview met regisseurs Alain Gagnol en Jean-Loup Felicioli.
