'Levante': gevolleybal tussen optimisme en pure ernst
Recensie

'Levante': gevolleybal tussen optimisme en pure ernst (2023)

Debuutfilm roert essentiële thema's aan zoals genderidentiteit, tienerzwangerschap en abortus, maar pakt niet door.

in Recensies
Leestijd: 2 min 30 sec
Update:
Regie: Lillah Halla | Scenario: Lilla Halla en María Elena Morán | Cast: Ayomi Domenica Dias (Sofía), Loro Bardot (Bel), Cláucia Vandeveld (Glória), Grace Passô (Sol), Rômulo Braga (João), Larissa Siquera (Tânia), e.a. | Speelduur: 99 minuten | Jaar: 2023

De debuutfilm van regisseur en scenarist Lillah Halla schreeuwt inclusiviteit. Overschreeuwen doet de regisseur nog net niet, en dat komt vooral omdat Halla na haar ruime blik op de moderne Braziliaanse maatschappij te hebben gegeven teruggaat naar de kern van het verhaal dat ze wil vertellen. Hoe het precies gebeurd is en door wie wordt niet duidelijk, maar haar zeventienjarige hoofdpersoon Sofía is zwanger. Deze gebeurtenis brengt haar op een keerpunt in haar leven: doorbreken in de sport of het kind houden.

Kennelijk is dit de keuze die ze moet maken en is er geen optie om beide paden te bewandelen. De lesbische Sofía maakt deel uit van een inclusief volleybalteam, waarbij het niet uitmaakt wie je bent of waarmee je jezelf identificeert. In de openingsscène zie we nog hoe Sofía en haar vrienden een drogist om de tuin leiden om een pakje condooms te stelen. Deze jongedame lijkt nog helemaal niet klaar voor het aanstaande moederschap.

Het enkele gegeven dat een zeventienjarige moet zien te dealen met een zwangerschap zou al voldoende moeten zijn, maar Halla betrekt er allerhande complicerende factoren bij. Deze zijn van persoonlijke en maatschappelijke aard. Sofía blijkt een groot volleybaltalent en wordt gescout om in het buitenland te gaan spelen, compleet met bijbehorende studiebeurs. Bovendien pikt niet iedereen in haar omgeving dat ze op zo'n jonge leeftijd zwanger is geraakt. Haar vader kan er nog wel mee omgaan, maar doorspelen in het team is onmogelijk.

Levante - in sommige landen gaat het tienerdrama uit als Power Alley - houdt ondanks de zware problematiek iets onbezonnens en onschuldigs. Dit komt grotendeels voort uit de hoofdpersoon zelf, maar ook haar hechte vriendengroep houdt het Braziliaanse drama luchtig. Onderschat Halla hiermee niet de impact van de situatie waarin Sofía zichzelf onbedoeld heeft gemanoeuvreerd?

De feelgoodfactor en de serieuze problematiek die Halla wil aankaarten gaan niet altijd lekker samen. De toon van haar debuutfilm wordt zelfs wat onverschillig. De het-komt-wel-goed-gedachte gaat de boventoon voeren en heeft als onvermijdelijk gevolg dat de ernst van de situatie onderschat lijkt te worden. Als de optie van abortus voorbijkomt blijkt dit in de Braziliaanse samenleving een lastige zaak. Sterker nog: het is een actueel thema in de politieke discussie in het Zuid-Amerikaanse land. Er is een Amerikaans getinte sleutelscène voor nodig om tot oplossingen te komen.

De ongelukkig gekozen verhouding tussen optimisme en pure ernst mag dan op momenten ongemakkelijk zijn, hoofdrolspeler Ayomi Domenica Dias onttrekt zich daaraan. De debutante acteert onbevangen en naturel, waardoor je soms het gevoel krijgt dat je naar een documentaire over jeugdcultuur zit te kijken. Levante markeert een aarzelend debuut dat probeert de diepte op te zoeken, maar uit angst voor zwaarte toch te veel aan de oppervlakte blijft.