Regie: Charlie Russell | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2022

Running with the Devil: The Wild World of John McAfee zoekt erg gretig naar sensatie, maar daarmee weet deze documentaire techcowboy John McAfee wel op rake wijze te portretteren. McAfee ontwikkelde ooit de bekende antivirussoftware met zijn naam, maar het daarmee verdiende vermogen verdampte door onder andere de financiële crisis van 2008. De laatste jaren voor zijn mysterieuze zelfmoord in de gevangenis verkeerde hij stijf van de drogerende middelen op de vlucht voor de autoriteiten, terwijl hij als ster in de wereld van de cryptocurrency de ene na de andere dubieuze cryptomunt ophemelde voor pump-and-dumps.

Niet verrassend dat dus deze wandelende meme met zijn vele schaduwkanten in 2012 de aandacht trekt van Vice-journalisten Rocco Castoro en Robert King, die naar Belize afreizen wanneer McAfee dat land moet ontvluchten voor verdenking van de moord op zijn buurman. Via via belanden ze bij hem in de auto en begint een knotsgekke reis naar Guatemala waar 'toevallig' McAfee's vriendin een hoge pief kent die wel het een en ander kan regelen.

Regisseur Charlie Russell maakt veel gebruik van het destijds in gonzostijl gefilmde materiaal van King, die McAfee zeven jaar later nog eens met zijn camera zou opzoeken. Zijn beelden schetsten een portret van een oplichter die continu onder invloed is. Maar wel een die zich wel uit elke situatie weet te redden met zijn charme, ook als hij weer eens illegaal de grens oversteekt in zijn jacht dat met meer volautomatische wapens bevat dan is toegestaan en qua decadentie vooral doet denken aan het huis van James Franco's Alien in Spring Breakers.

Het geheel werkt als een schelmenroman met een antiheld die constant op de vlucht is. Steeds worden de gloedvolle establishing shots van mooie huizen of jachten in de tropen afgebroken omdat McAfee er op basis van de bizarste claims weer vandoor moet. Zo zou hij spyware hebben gemaakt waarmee hij zelfs het Witte Huis kan bespioneren en zit de Mexicaanse maffia achter hem aan. Memorabel is het moment waarop hij weer moet onderduiken, maar toch nog even selfies maakt met de mensen van de pruikenshop waar hij en passant een paar honderd dollar neergooit voor een zonnebril.

Ondersteund door opzwepende muziek neemt de film wellustig al het spektakel op. McAfee windt iedereen om zijn vinger, dus de media van Guatemala als hij daar na weken vermissing opeens opduikt. Zo verkoopt de film ook de mythe, met betrokkenen die vaak praten als marketeers. King zit onderuit gezakt in zijn stoel te oreren over de mooie tijden en hoe hij en zijn collega goud in handen hadden. Daar dacht men bij Vice blijkbaar anders over, want het journalistieke medium had geen interesse in de sensatiejournalistiek waar Castoro en King mee thuiskwamen.

Het beeldmateriaal weet echter enige dosis realiteit te brengen in het absurdistische verhaal, maar tegelijk ook de Fear and Loathing in Las Vegas-achtige waas van McAfee's leven op intieme wijze te vatten. Deze meesterlijke manipulator kijkt dermate indringend of juist achteloos de camera in, al naar gelang wat het moment van hem verlangt, dat hij elk ongeloofwaardig verhaal oprecht weet te brengen. Zo wordt de kijker ondergedompeld in zijn voortdurend door alcohol en drugs gestimuleerde reis.

Die is niet zonder gevaren, zo blijkt wanneer King met camera en al wegrent als McAfee onder invloed op een meter afstand met een pistool zwaait. Toch blijft deze notoire figuur fascineren omdat hij elke situatie ten volste weet uit te buiten, inspelend op de begeertes van zijn omgeving. Qua fabuleuze capriolen lijkt hij een soort moderne trickster, een perverse Odysseus. Ondanks dat deze documentaire van die welhaast mythische manie smult, zet hij daar dus wel indirect vraagtekens bij.

Running with the Devil: The Wild World of John McAfee is te zien bij Netflix.