Regie: Julien Leclercq | Scenario: Julien Leclercq en Matthieu Serveau | Cast: Olga Kurylenko (Klara), Marilyn Lima (Tania), Michel Nabokoff (Leonod Kadnikov), Andrey Gorlenko (Yvan Kadnikov), Carole Weyers (rechercheur), Guillaume Duhesme (Lieutenant Colonel), Michel Biel (Aurélien), e.a. | Speelduur: 80 minuten | Jaar: 2021

Ze is constant op haar hoede, kan haar trillende ledematen nauwelijks bedwingen en is verslaafd aan pijnstillers. Klara heeft een stevige posttraumatische stressstoornis. Wanneer haar zusje tijdens een avondje stappen met een stel Russen optrekt, belandt ze de dag erop in het ziekenhuis. Er zijn sporen van seksueel geweld, maar de politie kan niets doen. De enige verdachte heeft namelijk een diplomatiek paspoort. Onze Klara laat het er natuurlijk niet bij zitten!

Sentinelle is een actiedrama met een actueel tintje. Na de aanslagen in 2015 is in Frankrijk Opération Sentinelle ingesteld: een militaire beveiligingsmacht van tienduizend troepen, die het thuisland beschermt tegen terrorisme. Klara is aan het begin van de film betrokken bij een mislukte operatie in het Midden-Oosten, en voelt dat ze gestraft wordt wanneer ze in thuisstad Nice bij de thuisoperatie als Sentinelle wordt ingedeeld. Ze spreekt vijf talen en is goed getraind, maar krijgt nu weinig meer te doen dan toeristen de weg wijzen. Totdat ze haar persoonlijke missie oppakt.

Olga Kurylenko is op zich puik gecast als getormenteerde soldaat, en je gelooft wel aan haar houding dat ze iemand is die een kerel tegen de grond kan werken. Klara is sterk, maar geknakt. Verwacht echter geen vrouwelijke John Wick. Vechtscènes zijn namelijk spaarzaam en kort, waarschijnlijk omdat de actrice niet de uitgebreide training kon volgen van een Keanu Reeves of zelfs maar een Halle Berry. Uiteindelijk zet de film daar alsnog een beetje op in; als ze tegen het einde in haar eentje een Russisch consulaat bestormt, schakelt ze - vooral schietend - behoorlijk wat bewakers uit.

Regisseur Julien Leclercq kiest voor een aanpak die zich het best laat uitleggen als een mix van Commando met Taxi Driver. Een eenpersoonsleger schakelt een hoop slechteriken met best wat gemak uit, om een vrouwelijk familielid te helpen. Maar haar methoden zijn vaak dubieus en je kunt terecht vraagtekens zetten bij haar mentale gesteldheid. Klara steelt vuurwapens en weigert psychische hulp te zoeken. Ook heeft ze eerder vergelding op het oog dan gerechtigheid.

Het wordt je daardoor moeilijk gemaakt om te ontdekken: is het de bedoeling dat we Klara aanmoedigen? De opbouw suggereert van niet, maar de toon van de gewelddadige climax doet weer denken dat ze de gerechtigheid aan haar kant heeft. Je zou het kunnen zien als een ontmanteling van de spierballenactiefilms van de jaren tachtig. Wie moet je zijn om inderdaad moederziel alleen de ene na de andere schurk omver te schieten? Maar dat idee wordt niet in de gehele lijn doorgetrokken.

Dus wat wil Sentinelle nou zijn? Een actiefilm of een deconstructie daarvan? Voor de ene opzet is de invulling die Kurylenko aan haar rol geeft een stuk minder geschikt dan voor de andere. Dat is jammer, want vermoedelijk heeft ze beide in huis. Het lijkt daarom vooral Leclercq te zijn die niet helemaal weet welke kant hij hiermee op wil. En dat maakt dat Sentinelle een beetje tussen wal en schip valt.

Sentinelle is te zien bij Netflix.