Lara Jean ♥ Peter. Na de twee eerdere delen van de romkom-cyclus To All the Boys mag wel duidelijk zijn dat dit stelletje voorbestemd is om eeuwig samen te blijven. Of toch niet? Peter heeft zijn toelating tot het prestigieuze Stanford University al binnen, en het plan is dat L.J. daar ook naartoe komt. Maar dan gooit haar afwijzing roet in het eten. En het ergste is: ze durft niet aan Peter te vertellen dat ze de komende jaren niet op dezelfde plek zullen studeren. Wat is het jongvolwassen leven toch moeilijk!
Het eerste waar het in dit genre snor moet zitten is de chemie. Hoofdrolspelers Lana Condor en Noah Centineo zijn echt heel schattig samen. Dat moet wel, anders was het eerste deel van deze reeks tienerboekverfilmingen niet zo goed gevallen bij het grote publiek en waren er geen twee vervolgen op gekomen. De grootste uitdaging is vervolgens om een relatie op een overtuigende en aantrekkelijke manier op de proef te blijven stellen.
In To All the Boys: Always and Forever wordt het dus gegooid op de overstap van de middelbare school naar het studentenleven. Verwachten ze dat een relatie op afstand straks wel te doen is, of moeten ze alvast realistisch zijn dat geen enkel stel dat overleeft? En dan wordt de verwachte afstand nog groter, want op een laatste tripje met de middelbareschoolklas naar New York wordt onze heldin verliefd op de campus in hartje Manhattan. Helemaal aan de andere kant van het land dan Stanford, dus.
L.J. zit vol met twijfels en neuroses, en we zien steeds weer haar anticipaties op hoe Peter gaat reageren. De gesprekken die we allemaal wel eens vooraf in ons hoofd repeteren, voordat we ze in het echie voeren. En elke keer loopt het uiteindelijk anders. Het is een verhaalmechaniekje dat ervoor zorgt dat we heel sterk meeleven met Lara Jean, ook als de inzet niet super hoog voelt. Aan de andere kant, op die leeftijd denken we dat een tienerliefde het belangrijkste van de wereld is. Maar de relatie lijkt meestal ook minder hard te wankelen dan onze hoofdpersoon vreest.
Condor en Centineo acteren een beetje met de gemaaktheid van een tv-serie, zeker aan het begin van de film. Het is nog niet van het niveautje Nickelodeon-sitcom, maar toch net wat te dik aangezet. Gelukkig ebt dat weg, wanneer de gemoederen en de twijfels hoger oplopen. Er zit echter ook iets kunstmatigs in hoe alles in beeld is gebracht. De schaduwen zijn groen! Daardoor ziet het er een beetje uit als Instagram-filter: the Movie. Of kijken we stiekem naar een onofficieel vervolg op The Matrix? Des te vreemder, als je bedenkt dat de regisseur bij het eerste deel van de reeks nog de cinematograaf was. Die zag er toch niet zo groen uit?
Maar het kunstmatige werkt niet alleen tegen. Op dat vlak speelt de film met het concept van de romkom, een genre waar L.J. zelf door geobsedeerd is. Ze refereert steeds aan genreklassiekers als ze haar eigen relatie probeert te plaatsen, met de kleine connotatie dat 'het echte leven' niet zo werkt als een film. Niet per se hoogstaand, maar wel doeltreffend. En is dat niet het belangrijkste?
Always and Forever is een deel drie die uit populariteit is ontstaan, niet uit de urgentie om dit specifieke verhaal te vertellen. Het verhaal lijdt daar wat onder, maar niet te zwaar. Deze film is er immers vooral om bestaande fans blij te maken, niet om nieuwe kijkers te overtuigen. En toch heeft-ie genoeg in zijn mars om een vers paar ogen gedurende de speelduur mee te trekken. Wie weet maakt het sommige nieuwe kijkers zelfs benieuwd genoeg om terug te gaan naar het begin. Om alsnog te ontdekken hoe Peter en Lara Jean nou eigenlijk bij elkaar kwamen.
To All the Boys: Always and Forever is te zien bij Netflix.