Jackpot! Influencer Nina heeft een uitnodiging van rijzende ster Freddy Nunes om zijn persoonlijke gast te zijn bij het Braziliaanse carnavalfestijn in de prachtstad Salvador. Ze kan zelfs regelen dat haar drie beste vriendinnen mee mogen, en dat kan ze goed gebruiken. Niet alleen betrapte ze haar influencervriendje op vreemdgaan, ze is ook nog een meme geworden. De 'CrossFit-cuckold' is haar nieuwe bijnaam. Krijgt ze nu haar kans op revanche, liefde en eindelijk meer dan één miljoen volgers? En wat moet ze daarvoor opgeven?
Eenmaal in Salvador krijgen Nina en haar vriendinnen wat tegenslagen te verduren. Alleen met meer dan een miljoen volgers krijg je een plekje in een groot resort, dus de vier meiden moeten het doen met een hotelkamertje. En Nina komt ook niet op het hoofdpodium bij Freddy terecht, waar de belangrijkste connecties te maken zijn. Als ze bovendien haar grote heldin Luana - tien miljoen volgers! - te spreken krijgt, blijkt die een zakelijk, meedogenloos kreng te zijn. Wel geeft Luana een tip: dump je vriendinnen, die houden je alleen maar tegen in je ambities.
Carnaval doet zich voor als een eigentijdse film, met moderne thema's als internetpopulariteit en homoseksualiteit. Maar het plot verloopt van meet af aan al zó voorspelbaar en volgens de lijntjes dat alle illusies van vernieuwing al snel overboord vliegen. En dat mag. Zolang een luchtige vakantiefilm als deze maar leuke, sprankelende personages heeft, kan het prima wat worden. Helaas, ook daarin levert Carnaval niet. Nina, Michelle en Vivi zijn elk op hun manier luidruchtig en aandachttrekkend, maar dat is zeker niet hetzelfde als boeiend. En de vierde vriendin, Mayra, is niet meer dan een rondlopend trauma. Arme, arme Mayra.
Vooral het harde werk en de tomeloze ambitie om de grootste influencer te worden, moet een wig drijven tussen Nina en haar niet-begrijpende vriendinnen. Er was echter zeker wel potentie voor meer. Als Nina bijvoorbeeld kussend met Freddy Nunes op de foto wordt gezet, is het ook zeer de vraag of er een echte connectie is. Of doet ze dit toch alleen maar voor de nieuwe volgers? Alleen wordt dat spanningsveld dan weer totaal niet uitgebuit om het verhaal te vertellen. Het is geen moment de vraag of Nina hier haar ziel aan het verliezen is. Uiteindelijk dient dit plotpunt alleen maar voor een moment van persoonlijke groei voor zijpersonage Freddy.
Komt nog bij dat deze film spiritualiteit erbij sleept in de meest oppervlakkige vorm. Hoofdpersoon Nina start de film bij een tarotlezing, en vertelt ook dat Mayra de meest spirituele persoon is die ze kent. Haar zien we vervolgens één keer pendelen, en dan verdwijnt deze hele eigenschap lange tijd uit de film. Het lijkt slechts even behang aan het begin, totdat ze beide tegen het einde elk hun eigen openbaring krijgen. En de belangrijkste boodschap daaruit is dat de meest mystieke, traditionele spiritualiteit uiteindelijk de beste is. Alsof de film nog niet conservatief genoeg was!
Soit, Carnaval is een feest van open deuren en oppervlakkigheid. Dat de vriendengroep van Nina allemaal in de twintig zijn, maakt nog niet dat deze leeftijdscategorie ook de doelgroep is. Het is namelijk ondenkbaar dat meisjes van ouder dan veertien hier veel uit halen. Dit is de ultieme film om op te zetten, puur en alleen om bewegende beeldjes en geluid te draaien om de tijd te verdrijven. Mocht je tot de zeldzame doelgroep horen van mensen die wel spirituele groei voelen wanneer ze in slow-motion water over iemands gezicht zien lopen, dan is dit wel een echte aanrader natuurlijk.
Carnaval is te zien bij Netflix.