La Terre et le Sang is de nieuwste misdaadthriller van Julien Leclercq. Qua budgetten kan de Franse filmmaker misschien niet met Hollywood concurreren, maar als het op spannende schietfilms aankomt heeft hij een grote streep voor op het gros van zijn Amerikaanse collega's. Opmerkelijk genoeg verschenen zijn films daardoor nauwelijks in de Nederlandse bioscopen - te Frans voor de multiplexen, te commercieel voor de filmtheaters. Voor zijn spannende spektakel moest je naar filmfestivals gaan. Daarom vind je de Filmtotaal-recensie over zijn ijzersterke Heat-hommage Braqueurs niet bij onze reguliere recensies, maar hier tussen de festivalverslagen.
Of je gaat naar Netflix, waar La Terre et le Sang ('De aarde en het bloed') gisteren verscheen. Met in de hoofdrol de Tunesisch-Franse acteur Sami Bouajila, die met zijn prachtig uit steen gehouwen gelaat ook al schitterde in de vorige twee films van Leclerq, in een bijrol in Lukas en in de Robert De Niro-rol in Braqueurs (ook op Netflix te zien). De film is een Franse variant op Heat, maar dan alleen met het verhaal van De Niro's personage en in slechts tachtig minuten verteld (i.p.v. de drie uur van Heat). Hetzelfde geldt voor La Terre et le Sang: een strak, effectief verteld verhaal zonder poespas. De actiethriller gereduceerd tot de naakte essentie.
Leclercq opent La Terre et le Sang dan ook meteen met een intense roofoverval op een politiebureau, om geconfisqueerde drugs te stelen. Natuurlijk gaat dit mis. Toch volgt niet meteen het pad dat je zou verwachten: de overvallers doen er al snel niet meer toe, het verhaal draait om de broer van één van hen, Yanis, in wiens auto de drugs verstopt worden. Die Yanis parkeert bij de houtzagerij waar hij werkt, waardoor de eigenaar Saïd (Sami Bouajila) en zijn dove dochter Sarah verstrikt raken in de bloederige strijd om de drugs tussen Yanis en zijn broer enerzijds en een drugsbende onder leiding van Adama anderzijds (gespeeld door Eriq Ebouaney die ook al zo'n memorabele kop heeft, bekend uit o.a. Domino, 3 Days to Kill en Kingdom of Heaven).
Het verhaal is simpel, de uitwerking ook. Na de overval volgt een rustige opbouw, waarin we vooral Saïd leren kennen als doodzieke man die zijn houtzagerij wil verkopen, zodat hij genoeg geld krijgt voor de studie van Sarah, met wie hij in gebarentaal praat. Zij heeft ondertussen de neiging om als het uitkomt haar gehoorapparaat uit te doen. Het is geen diepgaand drama, maar genoeg om optimaal met hen mee te leven zodra de hel losbarst en de tweede helft van de film geheel bestaat uit een schietpartij rondom de houtzagerij en een achtervolging door de omliggende bossen. Origineel valt het niet te noemen, bloedstollend goed gemaakt wel.