De koddige schaapjes met de scheve bekkies van de Mossy Bottom-boerderij ergens in het noorden van Engeland maakten voor het eerst hun opwachting in een kortfilm van de befaamde Wallace & Gromit, het Oscarwinnende A Close Shave. Shaun en zijn vriendjes werden zo populair dat ze hun eigen serie mochten volblaten. Van Shaun the Sheep, dat draait om de brutale en vooral hele nieuwsgierige titelfiguur, zijn inmiddels al honderddertig afleveringen gemaakt. De filmpjes hebben een lengte van zo'n zeven minuten, zijn vrijwel zonder dialoog en draaien om de groep schapen die zich het liefst met ontsnappen (van de boerderij en de sleur) en menselijke snufjes bezighouden. Voor zeven minuten werkt dit heel aanstekelijk, maar kan het pientere schaap ook een hele bioscoopfilm vullen?
Het antwoord op deze vraag moet jammer genoeg negatief beantwoord worden. De nieuwste productie van de Aardman Studio gaat voortvarend van start. Met veel vaart en slapstickhumor worden zelfs de nieuwkomers moeiteloos in de hilarische belevingswereld van Shaun en zijn vriendjes gezogen. Shaun is de pienterste van het stel en heeft een ongekende interesse in menselijke snufjes. Hij drijft schaapshond Bitzer geregeld tot waanzin, maar ze zijn eensgezind als het gaat om het welzijn van de kudde en het misleiden van de boer die het hele zootje bestiert. Shaun is zoals gewoonlijk wel weer eens toe aan wat verandering en besluit lekker vakantie te gaan houden. De grote stad lijkt hem wel wat, maar eenmaal ontsnapt uit de wei verloopt de reis niet zonder slag of stoot. Zijn avontuur gaat dan ook gepaard met veel oponthoud en kattenkwaad.
De opstart van deze avondvullende animatiefilm met heerlijke ambachtelijke 'claymation' doet nog vermoeden dat de schrijvers een verhaalboog in petto hebben die gemakkelijk over vijfentachtig minuten kan worden uitgesmeerd. De grappendichtheid is het eerste half uur enorm hoog; een tempo dat de makers onmogelijk kunnen volhouden. De schapen van de Britse boerderij gedragen zich eigenlijk als veredelde mensen en doen er alles aan om hun tegenstanders om de tuin te leiden. Hun stoute gedrag brengt ze dikwijls in een lastig parket, waar ze zich met veel spitsvondigheden en slimme plannetjes telkens weer uit weten te redden. Ze krijgen het zelfs voor elkaar om de boer met caravan en al in de grote stad te laten verzeilen. Als de man vervolgens in het ziekenhuis belandt met geheugenverlies verandert de sneltrein van grappen en grollen in een schuddend boemeltje. Dat is het moment dat Shaun het Schaap begint te slepen. De rek raakt er uit en de verveling en vooral herhaling beginnen toe te slaan. Anderhalf uur schaapjes tellen blijkt dan inderdaad wat slaap uit te lokken. Daar kunnen zelfs de introductie van een dierenjager en een nieuwe loopbaan van de boer, die het plot een nieuwe wending en dynamiek moeten meegeven, geen verandering in brengen.
Veel capriolen van de wollige viervoeters zijn variaties op hetzelfde thema, zoals het cluster van scènes waarin de schaapjes verkleed als mens de stad onveilig maken. Hierdoor ontstaat meer dan in de eerste akte een aaneenschakeling van sketches. Op zichzelf staand zijn deze zeer amusant, zoals de restaurantscène of de bezoekjes aan het ziekenhuis, maar in de context van een groter geheel doen ze te fragmentarisch aan. Het doet gelukkig weinig af aan de prachtige animaties. Aardman heeft zich nauwelijks laten verleiden tot het opentrekken van de digitale trukendoos. Hoeveel aandacht, moeite en oog voor detail er is betracht, wordt wel duidelijk uit de aanpassingen voor de Nederlandse versie die in onze bioscopen draait. Vrijwel alle reclame-uitingen, briefjes en bordjes die in dit animatieavontuur te zien zijn, komen in onze moerstaal voorbij. Het kan niet anders dan dat deze moeite ook genomen is voor alle andere talen waarin Shaun the Sheep wordt vertoond. Stopmotionanimatie is een tijdrovende klus die in het geval van de Aardmanproducties zoals Wallace & Gromit en Chicken Run altijd loont. Met Shaun the Sheep worden toch wat beperkingen blootgelegd. Het is verre van de beste Aardman, maar nog steeds uniek in zijn soort.
