Het misverstand of de leugen is een dankbaar gegeven in menig romantische komedie. Vroeg of laat komt de leugen - of deze nu om bestwil is of niet - uit, wat zorgt voor een keerpunt om uiteindelijk alsnog te resulteren in een goede afloop. Zelfs de grootste leugenaars zijn er in de filmwereld mee weggekomen. Voor de broer Vito en Antone in de Italiaanse romkom Mica è Colpa Mia is het zelfs regelrechte oplichterij.
Voor wie nog twijfelt over de vraag of we hier te maken hebben met een romantische komedie: de Engelse titel voor de zevende speelfilm van Umberto Carteni luidt The Love Scam. Dus dan weet je het wel. We maken hierin kennis met alleenstaande vader Vito die zijn zoon zonder enige pretentie Napoleon heeft gedoopt. Hij moet de eindjes aan elkaar knopen en houdt een zwart baantje aan als schoonmaker in een restaurant.
Broer Antone is al niet veel beter: hij licht kopers op door nep-smartphones te verkopen. Het tweetal woont in een aftands appartement in Napels waar het druipt van de lekkages en stikt van het ongedierte. Alle buren zijn dan ook vertrokken. Wanneer blijkt dat Antone een indirecte schuld van een halve ton heeft bij een projectontwikkelaar en het tweetal hun huis uitgezet dreigen te worden, zit er weinig anders op om de bazin van het bedrijf helemaal in te pakken. Met leugens.
Mica è Colpa Mia begint gelijk volop met chaos en niet alleen vanwege de ratelende Italiaanse taal. Aanvankelijk lijkt Vito nog de meest verantwoordelijke van het stel, maar onder invloed van zijn broer is hij bereid om topvrouw Marina flink in de maling te nemen. Het gemak waarmee dit gaat roept zowel ongeloof als een gevoel van ongeloofwaardigheid op. De scenaristen getroosten zichzelf niet alleen weinig moeite om realistische gebeurtenissen neer te zetten, ze gaan volop op hun bek waar het gaat om de ontwikkeling van de personages.
We krijgen namelijk niet echt inzicht in de achtergronden en beweegredenen van de twee broers. Goed, ze worden lichtjes aangestipt - het pand waar ze wonen is gesticht door hun vader en ze hebben schulden - maar hoe de twee in deze situatie zijn beland en hoe hun onderlinge dynamiek werkt lijkt de schrijver nauwelijks te boeien. De kijker wordt dan ook meteen in de hectiek gestort; een storm die niet meer gaat liggen.
Het om de tuin leiden van Marina, dat begint met het jatten van haar mobieltje op een benefietgala, verloopt uitermate soepel. De vrouw krijgt geen moment argwaan wanneer Vito - onder een valse naam - om de haverklap voor haar neus staat. Ze gooit het op een irritante stalker, maar gaat vervolgens moeiteloos mee in al zijn leugens. Vooral wanneer er een gigantisch diner in elkaar moet worden gedraaid en Marina het kookschort aantrekt is alle krediet verspeeld.
Doordat je als kijker middenin de hectiek wordt gedropt komt deze Italiaanse romantische komedie niet lekker van de grond. Obligate scènes waarin Vito en Marina nader tot elkaar komen door leuke dingen met elkaar te ondernemen voelen afgezaagd. Als uiterlijke verschijningsvorm lijkt de immer gestreste Marina alleen haar haren los te gooien wanneer ze compleet ontspannen is. Drie keer raden wie haar daartoe beweegt, maar dat wordt dan weer niet opgemerkt.
Mica è Culpal is te zien bij Netflix.
