![A Beautiful Day in the Neighborhood [Pathé Thuis / Ziggo On Demand]](https://cdn.filmtotaal.nl/images/original/k9e9dzdtlqil_hero.jpg)
In 2016 bestempelde het blad Esquire Tom Hanks tot 'America's dad'. Uiteraard mag die titel met een korreltje zout worden genomen, maar hij is niet geheel uit de lucht gegrepen. Hanks' reputatie van vriendelijke en verstandige doch vrij normale man geeft hem iets vaderlijks, wat zich volop uitbetaalt in zijn rollen. Misschien nog wel het meest in personages die echt (hebben) bestaan: Chesley Sullenburger, Richard Philips, Walt Disney, Ben Bradlee, Jim Lovell en Charlie Wilson zijn elk op hun eigen manier publieke Amerikaanse vaderfiguren. Niet zomaar een piloot, kapitein, filmmaker, hoofdredacteur, astronaut of senator, maar een persoon naar wie je als kind opkijkt en voor wie je ook jaren later nog altijd enig ontzag houdt. Afgaand op dat rijtje namen lijkt het achteraf haast onvermijdelijk dat Hanks ooit Fred Rogers zou gaan spelen.
Hoewel die naam in Nederland waarschijnlijk maar weinig mensen iets zal zeggen, is Fred Rogers in de Verenigde Staten een icoon. In de hoedanigheid van Mister Rogers maakte hij van 1968 tot 2001 het kindertelevisieprogramma Mister Rogers' Neighborhood, waarmee miljoenen Amerikanen (verspreid over minstens drie generaties) zijn opgegroeid. Hij was daarvoor niet alleen actief als presentator, maar ook als regisseur, schrijver, zanger, poppenspeler en nog tal van andere hoedanigheden. Normaliter kan dat al gauw de indruk wekken dat die persoon zijn ego niet in toom kan houden, maar de verhalen over Rogers schilderen hem af als een moderne heilige met een oprechte liefde voor en interesse in kinderen. En hoewel het programma door sommigen als oubollig is afgedaan, werden hierin soms zware thema's behandeld waar veel hippere kinderprogramma's hun vingers niet aan durfden te branden.
Kort na zijn 'benoeming' was Hanks te gast in Saturday Night Live, waar hij zijn nieuwe status benutte voor zijn openingsmonoloog. Daarbij verruilt hij zijn colbertje voor een slobbertrui, waarna hij zich tot de camera wendt en Amerika toespreekt alsof het een prakkiserende puber is die wel wat vaderlijk advies kan gebruiken. Achteraf lijkt deze sketch bijna een open sollicitatie voor Hanks' rol in A Beautiful Day in the Neighborhood dat op bijna exact dezelfde wijze begint: Hanks komt binnen, verruilt zijn colbertje voor een slobbertrui en wendt zich tot de camera om de kijker op vaderlijke wijze toe te spreken. Het voelt bijna als een parodie die ouder is dan het geparodieerde. Tom Hanks als Mister Rogers lijkt dusdanig voor de hand liggende casting dat je hem verwacht in nepfilms zoals Get Shorty en Tropic Thunder die presenteren.
Maar dat valt ontzettend mee, want zowel de film als Hanks' rol is niet het luie inkoppertje dat je misschien zou verwachten. Dat komt onder meer doordat A Beautiful Day in the Neighborhood niet verhaalt over het leven en werk van Rogers (wie daarin geïnteresseerd is kan terecht bij de recente documentaire Won't You Be My Neighbor?), maar een waargebeurd verhaal vertelt waarin Rogers een prominente rol speelt. De echte hoofdpersoon is journalist Lloyd Vogel, die voor Esquire (nota bene het blad dat Hanks zijn titel gaf) op pad wordt gestuurd voor een profiel over Fred Rogers, die op dat moment al een dikke dertig jaar zijn kinderprogramma maakt. Vogel aanvaardt zijn taak met tegenzin, maar raakt gaandeweg steeds meer geïntrigeerd door de uiterst innemende Rogers.
Een ontmoeting met een jeugdheld pakt zelden uit zoals gehoopt, al was het maar omdat die jeugdhelden meestal een rol blijken te spelen en een verbroken illusie niet kan worden gerepareerd. Des te groter is de verrassing dat Rogers in het dagelijks leven praktisch dezelfde man blijkt als in zijn programma. Dat zorgt bij Vogel niet zozeer voor opluchting maar eerder achterdocht, zich afvragend in welke mate Rogers daadwekelijk is wie hij lijkt te zijn. Rogers lijkt namelijk in iedereen het beste te zien en vertoont geen spoortje cynisme, terwijl Vogel genoeg heeft voor beiden. Dit blijkt te herleiden naar zijn moeilijke jeugd, waarin zijn vader hem als kind achterliet bij zijn doodzieke moeder. Die verguisde man duikt weer op in zijn leven, net nu Vogel zelf in de prilste fase van het vaderschap verkeert. Voor de daaruit voortkomende confrontatie blijkt de geboren therapeut Rogers een onverwachte steunpilaar.
En daarin blijkt Hanks dan toch de troefkaart van A Beautiful Day in the Neighborhood, aangezien er voor hem wel degelijk wat te acteren valt. Met zijn veelzeggende lichaamstaal en zoetgevooisde stemgeluid is hij zoveel meer dan een typetje dat enkel de trui en wenkbrauwen van Mister Rogers draagt. Gelukkig houdt regisseur Marielle Heller het niet bij Hanks' sterke rol, maar weet ze de vorm van Rogers' kinderprogramma in te zetten voor het verhaal. Min of meer hoe Rocketman de liedjes van Elton John benutte om zijn levensverhaal te vertellen, in plaats van ze enkel als muzikaal behang te gebruiken. Dit geeft de film een zekere dromerigheid, die iets wegheeft van het werk van Michel Gondry. Het blijkt een effectieve aanpak; er zijn maar weinig films die van een huiskamerconversatie tussen een handvol taart etende familieleden een bevredigende, climactische scène kunnen maken.
A Beautiful Day in the Neighborhood is te zien bij Pathé Thuis en Ziggo On Demand.
