Nina is het verhaal van een onvruchtbare vrouw op zoek naar een draagmoeder. Samen met haar man Wojtek probeert ze elk denkbare route uit om toch nog kinderen te krijgen. Onbedoeld komt ze terecht in een ander soort zoektocht: naar identiteit, sensualiteit en onvoorwaardelijke liefde. Regisseuse Olga Chajdas brengt de intimiteit mooi in beeld, maar haar vertelwijze mist tempo en variatie.
Het begint allemaal met een confrontatie met Magda, een ogenschijnlijk zorgeloze en aantrekkelijke jonge vrouw. Magda's auto wordt enigszins mishandeld wanneer de verbeten Nina zit te telefoneren achter het stuur en per ongeluk de bumpers eens uittest. Nina, Wojtek en Magda komen met elkaar in contact en langzaamaan groeit er een idee. Mogelijk kunnen Nina en Wojtek dit meisje overtuigen om draagmoeder te spelen, al weten zij nog niet dat Magda enkel op vrouwen valt.
Chajdas gebruikt voor deze romkom-achtige opzet een behoorlijk serieuze en bijzondere filmstijl. Vrijwel voortdurend worden Nina, Wojtek en de potentiële draagmoeder Magda gefilmd in close-ups met draagbare camera's. Het zorgt ervoor dat je de wereld om hen heen zelden te zien krijgt en maakt hun verhaal klein en intiem. Door dit te combineren met minimale belichting en warme kleuren (voornamelijk oranje, paars en roze tonen) vangt Chajdas een behaaglijke filmsfeer. Ze weet uitstekend een innige toon te brengen aan dit sensuele verhaal.
Alhoewel het intieme filmaspect van Nina daarmee goed overkomt, duurt de film twee uur zonder dat Chajdas veel inzet op tweede verhaallijnen of diepgaande thema's. Er worden wel een aantal mooie elementen opgegooid, zoals het feit dat Nina werkt op een school met een religieuze insteek. Haar moeder is daar zelfs de baas en lijkt te houden van een vrij traditionele vorm van familie, terwijl Nina experimenteert met hedonisme en progressieve vormen van liefde. Dit blijft toch grotendeels bijzaak, een saillant detail in de achtergrond. Die twee uur komt de aandacht helemaal op de relatie van het trio te liggen, waardoor het helaas wat langdradig wordt.
Het mag dan vol sfeer zitten en langzaam opbouwende aantrekkingskracht tussen Nina en haar potentiële partners, maar het heeft zeker geen 130 minuten nodig. Die sfeervolle close-ups kunnen hierdoor zelfs gaan tegenwerken, doordat het minder dynamisch lijkt en eerder eentonig. Af en toe komt er een knallende partyscene binnenvallen die je even wakker schudt, al is de overige muziek in de film zo minimalistisch, dat het uiteindelijk weinig uitmaakt. Dit alles maakt het verhaal van Nina net wat minder pakkend dan als het scenario iets strenger was geschreven.
In een van de mooiste momenten liggen twee personages knus naast elkaar in een omgeving die aandoet voor een enorme baarmoeder. Daarmee is Chajdas niet echt subtiel in haar thematiek, wel zorgt ze voor een interessant beeld. Tevens weten hoofdrolspelers Julia Kijowska en Eliza Rycembel beiden de erotische aspecten prima te verkopen. Maar helaas, Chajdas haalt te weinig uit de thema's, achterliggende emoties en acteurs om je echt diep te raken met haar verhaal. Daarvoor is het allemaal net te ingetogen, te langdradig en zijn er allerlei buitenkansjes blijven liggen voor verdieping.
