Waarschijnlijk ben ik een van de weinigen die uitkijkt naar een nieuwe Jennifer Lopez-productie. Een fan zou ik mezelf niet willen noemen, maar ik vond onder meer El Cantante, Out of Sight en The Wedding Planner leuk, kocht vroeger vaak haar cd's en kijk graag American Idol waar ze deel uitmaakt van de jury. Maar de laatste jaren zijn de weinige films die ze maakt niet al te best om het maar zachtjes uit te drukken. Toch klonk het verhaal van The Boy Next Door op papier als een fijne thriller in de stijl van Notes on a Scandal. Ik hoopte dus dat J-Lo hiermee haar eerste bovengemiddelde film in bijna tien jaar zou afleveren.
We volgen hierin lerares Claire, die twijfelt of ze haar relatie met Garrett nog een kans moet geven. Haar beste vriendin Vicky vindt dat ze moet scheiden. Garrett is namelijk vreemd gegaan en zal volgens haar nooit veranderen. Dan verschijnt een nieuwe jonge buurman op het toneel genaamd Noah. Hij sluit vriendschap met Claires tienerzoon Kevin en komt zodoende dagelijks over de vloer. Claire voelt zich tot de jongen aangetrokken en als zoonlief een weekendje weg is en ze iets teveel alcohol op heeft, beleeft ze een wilde nacht met Noah. De ochtend erna heeft ze echter spijt en zegt ze tegen Noah dat ze verder niks met hem wil. Een grote fout, want Noah blijkt nogal verkikkerd op Claire en verandert na hun onenightstand in een enge stalker. Hij blijkt na de zomer ook nog eens een nieuwe leerling te zijn in haar klas, waardoor Claire er alles aan wil doen om te zorgen dat niemand ooit te weten komt dat ze met hem het bed heeft gedeeld.
De film begint prima en Lopez weet Claire aardig neer te zetten als een vrouw die verscheurd is geraakt door twijfels nadat haar man is vreemdgegaan. Ook de spanning tussen Lopez en Ryan Guzman als Noah bouwt in het eerste deel van de film goed op, waardoor hun onenightstand niet uit de lucht komt vallen maar voor beide partijen een begrijpelijk gevolg van hun gevoelens is. Het is alleen jammer dat zodra ze wakker worden, het personage van Noah verandert in een gekke psychopaat. Het feit dat Guzman zeker tien jaar ouder is dan zijn rol als negentienjarige helpt ook niet erg. Claire wordt verscheurd door schuldgevoel omdat Noah zo jong is, maar het valt juist op hoe oud hij eruit ziet naast zijn medescholieren. Aangezien Lopez er ook een stuk jonger uitziet dan haar eigen leeftijd, vormen ze eigenlijk best een mooi paar.
Na de onenightstand gaat het snel bergafwaarts met de film. Het verhaal lijkt ineens op standaard B- thrillers uit de jaren negentig, waarin een psychopaat altijd nog even overeind komt als je denkt dat hij dood zou moeten zijn. Echt eng wordt het niet, al wordt er wel vlot naar het einde toegewerkt zodat je je (ondanks de voorspelbaarheid) niet dood hoeft te vervelen. Een van de engere elementen vormt Kristin Chenoweth als Vicky. In Glee en The Good Wife oogde ze nog fris, maar in The Boy Next Door ziet ze er ineens tig jaar ouder uit. Daarbij speelt ze haar rol ook met een irritante opgewektheid, waardoor je als kijker hoopt dat ze tot de eerste slachtoffers zal behoren.
Naast het zwakke verhaal in zijn algemeenheid zitten er ook allemaal plotgaten en ongeloofwaardigheden in The Boy Next Door. Deze zorgen onbedoeld voor een humoristische vibe. Zo krijgt Claire van Noah een eerste editie van de Ilias cadeau en zegt ze dat dit wel een duur geschenk moet zijn. Een eerste editie zou echter tot een van de meest kostbare literaire vondsten ooit behoren en drieduizend (!) jaar oud zijn. Aangezien Claire ook nog eens een literatuurdocente speelt, zou je iets meer kennis verwachten over de periode waarin Homerus het werk schreef. Jennifer Lopez levert met The Boy Next Door dus weer de zoveelste teleurstellende film af. Het ziet er allemaal gepolijst en mooi uit, maar inhoudelijk stelt het (helaas) niks voor.
