De eeuwenlange invloed van het confucianisme in Korea en de strikte sociale hiërarchie van meesters en onderdanen die daar het gevolg van was, werd eind vijftiende eeuw in twijfel getrokken door Yeo-rip Jeong. Deze politicus en krijgsheer vond dat ieder mens gelijk is en dat niemand een meester zou moeten hebben. Zijn denkbeelden werden hem door de toenmalige koning uit de Joseon-dynastie natuurlijk niet in dank afgenomen. Ingesloten door regeringstroepen pleegde Yeo-rip in 1589 zelfmoord door zijn eigen hals te doorboren. Uprising begint met deze daad en breit er een avontuur aan vast dat zeer losjes op historische feiten gebaseerd is.
De slaaf Cheon-yeong is al meerdere keren weggelopen en heeft de littekens om het te bewijzen. Cheon-yeong is op het landgoed bevriend geraakt met Jong-ryeo, de zoon van de edelman, en heeft zelfs in diens plaats het examen afgelegd omdat die laatste er maar niet voor slaagde. In ruil voor deze dienst zou Cheon-yeong zijn vrijheid terugkrijgen, maar de vader houdt zich niet aan zijn woord. De wegen van de twee jongemannen scheiden zich en komen pas weer tezamen als ze door omstandigheden en misverstanden gezworen vijanden zijn. Dit allemaal tegen de achtergrond van de Japanse invasie van het Koreaanse schiereiland.
Uprising is een fraai ogend actiespektakel dat iets te veel thema's en verhaallijnen tegelijk probeert te behandelen. Het doet daarmee denken aan pseudohistorische Hollywoodproducties uit de jaren negentig zoals Robin Hood, Prince of Thieves en The Three Musketeers. Er is niet alleen de slavenopstand uit de titel, maar ook de oorlog tegen de Japanners, de corruptie van de koning, een verborgen schat en de vriendentwist tussen Cheon-yeong en Jong-ryeo. Dat laatste zou het centrale narratief moeten zijn, maar het komt helaas het minst goed uit de verf.
De relatie tussen de edele en de slaaf slaat soms plotseling om en de ontwikkeling van de motivaties en persoonlijkheden van beide mannen voelt geforceerd. Cheon-yeong wordt na zijn laatste ontsnapping plotsklaps een volleerd legerleider die een militie van slaven en knechten tegen de Japanse bezetter aanvoert. Terwijl Jong-ryeo in hetzelfde tijdsbestek verandert van een gewetensvol man in een kwaadaardig beschermer van de gevestigde orde. Het plot geeft hem daar de munitie voor, maar de transformatie is wel heel erg volledig en laat na de onvermijdelijke confrontatie en catharsis een enigszins wrange smaak na.
De morele kwesties zijn in Uprising behoorlijk zwart-wit zoals ook wel bij dit soort historisch spektakel hoort, maar de gedachten van de belangrijkste personages hadden net iets meer grijstinten verdiend. Slavernij en militaire invasies zijn slecht, dat moge duidelijk zijn, maar koning Seonjo is bijvoorbeeld wel een héél erg nare man, die enkel door egoïsme gemotiveerd wordt. Cheon-yeong is daartegenover de nobelheid zelve en hij is ook nog eens de beste zwaardvechter, het is een beetje te veel van het goede.
De zwaardgevechten zijn wel behoorlijk spectaculair. Uprising toont geen enorme veldslagen, maar genoeg middelgrote schermutselingen en persoonlijke duels. De confrontaties zijn rauw en snel en er is een mooi onderscheid te zien tussen de Japanse en Koreaanse technieken. De film is soms ook behoorlijk bloederig. Er loopt iemand rond met de bijnaam 'de neuzenrover', dus dan weet je het wel. Naast de spectaculaire actiescènes is de aankleding van Uprising de grootste troef. De kostuums, bouwwerken, dorpjes en natuurgebieden zijn erg mooi. De film neemt de kijker mee naar een andere plaats en tijd. Jammer dat het verhaal de visuele pracht te weinig eer aan doet.
Uprising is te zien bij Netflix.