Het genre van de muziekbiopic kent als grootste uitdaging om op creatieve wijze de haast onvermijdelijke cliches te omzeilen. De goede muziekfilms onderscheiden zich door een doordacht script en een goede mix van drama en muziek. De Italiaanse rockster Gianna Nannini is in veel opzichten een laatbloeier. Niet alleen werd ze pas moeder toen ze de zesenvijftig lentes had aangetikt, het duurde ook lang voor ze de juiste vorm als muzikant gevonden had.
Nannini probeerde het eerst met gevoelige pianoliedjes doorspekt met directe maar poëtische teksten. Op een hit aan het begin van haar carrière na waren de Italianen maar lastig te porren voor de muziek van Nannini. Ze leek aanvankelijk dan ook met allerlei trends mee te willen liften, van de Duitse krautrock tot pop om pas halverwege de jaren tachtig de juiste toon te pakken te krijgen.
Een van de bekendste songs van de Italiaanse rocker, die nog steeds optreedt, is 'Sei Nell'Anima' wat letterlijk vertaald 'je bent in de ziel' betekent. Voor de onvermijdelijke biopic van een Italiaanse legende, waarbij de scenaristen zich baseerden op Nannini's eigen biografie, werd dan ook deze titel gekozen. Maar of we echt doordringen tot de ziel van Nannini valt nog maar te bezien. De obligate terugblikken op Gianna's jeugd voegen weinig gelaagdheid aan haar persoonlijkheid toe.
Nannini groeide op in een welgesteld conservatief gezin. Vader Danilo vond het maar niets dat zijn dochter al van kinds af aan interesse toonde in muziek. Wanneer Gianna een album uitbrengt met op de cover het Vrijheidsbeeld met een vibrator, weigert pa Nannini zijn familienaam aan deze smakeloosheid te verbinden. Broer Alessandro zou zich later ontwikkelen tot formule 1-coureur. Filmmaker Cinzia TH Torrini lijkt zich vooral te willen richten op de weg naar de roem die Nannini aflegde. Daarbij lijkt het afraffelen van haar kinder- en pubertijd een noodzakelijk kwaad.
Vluchtige flashbacks onderbreken storend het verhaal van Gianna begin jaren tachtig. De jeugdscènes zijn niet meer dan voetnoten. Een traumatische gebeurtenis die grote impact heeft gehad op Nannini's groei als artiest wordt er in een rap tempo doorheen gejaagd. Veel meer aandacht, op het buitensporige af, is er voor een psychotische episode in haar leven. Hierbij kan de uitstekende gecaste hoofdrolspeler Letizia Toni vooral veel gekkigheden laten zien en zo onbedoeld het getroebleerde script blootleggen.
Ook is er veel aandacht voor Gianna's liefdesleven, waarbij ze relaties had met zowel mannen als vrouwen. Vooral de affaire met kapster Carla wordt uitgelicht, maar verder dan fysieke aantrekkingskracht wordt hun relatie niet uitgediept. Dat Torrini vervolgens het liefdesleven van Nannini aan haar psychische toestand vastknoopt voelt aan als een ultiem zwaktebod.
Nee, dan liever meer aandacht voor Gianna Nannini's doorleefde songs, die gelukkig ruimschoots aan bod komen. Doordat Sei Nell'Anima grotendeels gestoeld is op een specifieke generatie, een specifiek tijdsgewricht en een specifieke geografische doelgroep, krijgt de onwetende kijker te weinig mee van de grootheid van deze muzikant. Torrini had er goed aan gedaan de bredere Netflix-kijker aan te spreken. Nu richt ze zich te veel op de niche, waarbij emoties vlak worden uitgewerkt en met name de eerste helft veel te gehaast aandoet.
Sei Nell'animal is te zien bij Netflix.
