Snoop Dogg, 's werelds meest knuffelbare gangsterrapper, houdt van muziek, wiet, porno en Martha Stewart. Hij is ook een groot sportfan. Honkbal, basketbal, ijshockey, maar vooral American football hebben een warme plek in zijn hart. Snoop is een gediplomeerd footballcoach en heeft in Californië een jeugdcompetitie voor kansarme jongeren opgezet: de Snoop Youth Football League. Deze organisatie bestaat uit vijftig teams die meer dan vijftienhonderd jongeren van de straat houden.
Over het wel en wee binnen Snoops footballcompetitie verscheen in 2016 de Netflix documentaireserie Coach Snoop en nu kunnen we genieten van een gefictionaliseerde versie van zijn ervaringen in The Underdoggs. Dat genieten lukt tot op zekere hoogte. The Underdoggs heeft zeker zijn komische momenten en het is leuk om getuige te zijn van Snoops aandoenlijke acteerpogingen, maar de film duurt te lang en is zo voorspelbaar als de rook die opdwarrelt rond het rastakapsel van het hoofdpersonage.
Dat hoofdpersonage is Jaycen Jennings, een uitgerangeerde footballspeler die net als circa de helft van de mensheid zijn ei kwijt wil in een podcast. Met Jaycens populariteit is het echter slecht gesteld, en die gouden standbeelden en grote auto's betalen zichzelf natuurlijk niet af. Als hij vanwege een verkeersincident wordt veroordeeld tot driehonderd uur taakstraf maakt een kennis uit het verleden hem erop attent dat je met arme kinderen lekker publiciteit en welwillendheid kunt scoren. Jaycen besluit footballcoach te worden van een team met achtergestelde scholieren, waar ook het zoontje van een oude vlam in speelt.
Een voormalig topsporter die in het kader van zijn taakstraf een klunzig sportteam naar een kampioenschap moet leiden. Klinkt bekend toch? Misschien omdat dit precies het plot is van Disney's The Mighty Ducks uit 1992 met de oudste zoon van Martin Sheen in de hoofdrol. Gelukkig geeft The Underdoggs dit ruiterlijk toe en laat een van de personages tegen Jaycen zeggen: "You trying to Emilio Estevez that ass." Ja, deze film neemt zichzelf graag op de hak en dat werkt een helft lang best wel goed.
Snoop Dogg, Mike Epps en Andrew Schulz als de coaches zijn lekker over the top en hebben prima komische timing. Ze spelen karikaturen, maar doen dit op overtuigende wijze. De humor varieert van verrassend subtiele interacties en het voor paal zetten van de artiest Snoop Dogg zelf tot verwijzingen naar Game of Thrones en Star Wars, maar het meest gebruikte ingrediënt is natuurlijk grof taalgebruik. En net als met ananas op pizza is dat een kwestie van smaak.
Wie de stortvloed aan scheldwoorden wel kan waarderen, welke aan de lopende band de monden van de coaches en de scholieren verlaten, beleeft aan The Underdoggs een vermakelijk eerste uur. Niet dat het taalgebruik daarna deugdzamer wordt, maar de verhaallijnen worden dat wel. Want alle dramatische clichés van het underdog sportverhaal moeten natuurlijk afgevinkt worden voordat Trap House Mechi het lekkere aftitelingsnummer inzet. De luchtigheid en zelfspot van het begin maken dan plaats voor serieuze plotpunten en Snoop moet emoties tonen die niet echt tot zijn repertoire behoren. Laat de man gewoon cool zijn!
The Underdoggs is te zien bij Prime Video.