![On the Line [Prime Video]](https://cdn.filmtotaal.nl/images/original/g63gxb2pxiax_hero.jpg)
De titel On The Line verwijst naar het nachtelijke radioprogramma van Elvis Cooney. Elvis wordt door zijn collega aangekondigd als: "de radiohost waar elke vrouw van droomt, de man met de betoverende stem, hij die alles heeft". Geen wonder dat Elvis' ego ook tot een flinke omvang is gezwollen; hij voelt zich de koning van de nacht.
Zijn baas deelt hem echter mee dat zijn populariteitscijfers afnemen. Hij doet te weinig op social media en de luisteraars vinden vooral dat hij te ver gaat in zijn bijtende kritiek en lompe humor ten koste van anderen. Op een nacht krijgt Elvis een beller in de uitzending die een bloedrood appeltje met hem heeft te schillen. Wat volgt is een kat en muis spel waarbij ook Elvis' collega's worden betrokken en de vuurwapens en explosieven weer uit de opslag komen. Tsja, dit is natuurlijk wel een Mel Gibson-film.
Dat laatste weet de film zelf maar al te goed. De openingsscène steekt de draak met ouder werk van Gibson en er zijn plagende verwijzingen naar zijn fanatieke geloofsbelijdenis. Halverwege de honderd minuten verzucht een personage: "als dit een film zou zijn dan was het een flutfilm". Een niet zo subtiele sneer naar Gibsons carrière zoals die zich het afgelopen decennium - na zijn gedwongen sabbatical - heeft ontwikkeld. Hij regisseerde het aangrijpende Hacksaw Ridge, maar was als acteur toch vooral te zien in pulp als Blood Father, Force of Nature en Panama. On The Line is beter dan die films.
Dat zou je op het eerste gezicht echter niet zeggen. De film mondt na een onderhoudende eerste acte uit in een reeks clichématige sequenties waarin de boze beller aan Elvis steeds een aantal keuzes en opdrachten geeft. De spanning in deze scènes overtuigt niet en de afloop wordt steeds ongeloofwaardiger. De acteurs die in eerste instantie hun best beentje voorzetten, lijken steeds verder weg te zakken in de onlogica van hun handelen tot aan het punt dat ze het echt niet meer weten en vaak maar onbeholpen voor zich uit blijven staren. Best wel triest.
Toch wordt de volhardende kijker uiteindelijk beloond. Wie de eerste minuten van het halfslachtige gijzelingsgedeelte van de film heeft doorstaan, moet zeker tot het einde blijven kijken. Al levert dat ook gegarandeerd de nodige ergernis op. Nee, dit is geen Die Hard of The Negotiator, maar wel een film die nog even rond blijft spoken in je hoofd. Je zou bijna zeggen: het herkijken waard.
On the Line is te zien bij Prime Video.
