Een aanzienlijk deel van het filmpubliek zal niet zo snel een titel uit minder bekende delen van de wereld aanzetten. Vaak is het de angst voor het onbekende, of pure onwetendheid. Toch kan het genre openingen en inzichten bieden in een onbekende cultuur. Je zult zien dat veel van dit soort films universele thema's behandelen en dan doet de herkomst er nauwelijks toe. Gelukkig bieden ook grote streamingdiensten als Netflix dergelijke titels aan.

Nu is de kans meer dan reëel aanwezig dat de meeste Nederlanders nog nooit een film uit Saudi-Arabië hebben gezien en bovendien met een flink vertekent beeld van het land worstelen. Alleen daarom al is het de moeite waard om The Matchmaker te kijken, dat een genuanceerd beeld geeft van de moderne Saudische samenleving geeft. Jammer genoeg is dat ook de enige reden om een poging te wagen. Plotmatig laat de thriller veel te wensen over en niet elke kijker zal chocola kunnen maken van de vele vaagheden waarmee regisseur Abdulmohsen Aldhabaan ons om de oren slaat.

De onafhankelijk filmmaker opent met een legende over een vrouw die haar gewelddadige man een lesje leert, door hem in de fik te laten steken en herboren als haar slaaf terug te laten keren. Hierop wordt later teruggegrepen als we kennis maken met ICT'er Tarek, die door zijn vele overwerken nauwelijks oog heeft voor vrouw en dochter, maar wel voor de nieuwe stagiaire Salma. Lang werken de twee niet samen, want na een dag pakt Salma haar biezen.

Zij laat een geheimzinnige doos achter voor Tarek. Het object bevat een uitnodiging die wel eens al zijn dromen zou kunnen waarmaken. Als Tarek besluit op het voorstel in te gaan, belandt hij in een luxueus hotel middenin de woestijn, waar hij naast gelijkgestemden vooral veel geheimen vindt. Hij moet hiervoor wel zijn gezin in de steek laten.

The Matchmaker moet het niet hebben van de sprankelende dialogen, maar hult zich liever in mysterie. Daardoor is het lastig aansluiting vinden met Tarek en zijn onbestemde missie. Over de man zelf wordt weinig losgelaten en naar zijn verlangens is het gissen. Het enige directe contact dat hij met Salma heeft, vindt plaats op het moment dat de twee samen in het trappenhuis staan te roken. Het komt dan niet veel verder dan wat gebabbel en een vage waarschuwing over een handtastelijke baas; een gegeven dat ook niet verder uitgewerkt wordt.

Er is een groot gemis aan achtergrond en context. Aldhabaan laveert tussen verschillende genres, uiteenlopend van romantiek tot mystieke thriller. Geen van deze disciplines slaat echt aan en een gemakkelijke invulling is het allerminst. Veel wordt overgelaten aan het inlevingsvermogen van de kijker. Met enige moeite zijn er thema's als onzekerheid over mannelijkheid, onvervulde verlangens, de natuurlijke ontrouw van de man en de waarde van het gezinsleven te ontwaren. Tareks zoektocht wordt haast tastbaar als Salma's vader vraagt zijn dochter op te sporen in de woestijn, maar deze taak mondt eveneens uit in ongekende vaagheid.

The Matchmaker is volledige ongrijpbaar en dat staat lost van eventuele aanwezigheid van of gebrek aan kennis over de Saoedi-Arabische cultuur. De ontegenzeggelijk evidente metaforen zijn geforceerd en beklijven niet. De beelden, geschoten op een UNESCO Werelderfgoedlocatie zijn dan wel weer schitterend. Aldhabaan laat zijn publiek hard werken en zij die de rit uit weten te zitten zullen zichzelf bovendien niet beloond voelen.

The Matchmaker is te zien bij Netflix.