Ze wilde eigenlijk alleen maar zingen, maar bracht de eerste 'onewomanshow' van Nederland en groeide uit tot een komisch podiummonster en een feministisch icoon. Jasperina de Jong verdient een documentaire. Dat maakt Jasperina: op eenzame hoogte met gemak duidelijk. De rechttoe-rechtane invulling is alleen niet zo bijzonder. Vooral de innemende en krachtige persoonlijkheid van De Jong maken het alsnog behoorlijk boeiend.
Jasperina de Jong maakte naam als lid van cabaretgroep Lurelei, en groeide al snel uit tot de ster van de show. De eerste jaargang dat ze meedeed trok ze alle aandacht naar zich toe. Haar solocarrière bracht nog meer succes, evenals haar rol in de musical My Fair Lady. En belangrijker nog: ze scoorde diverse hits met gewaagde liedjes, zoals Call Girl of die ene waarin ze verkleed als non zingt over het gebruik van marihuana. Als grande dame kroop ze in huid van een andere theatergrootheid van weleer, Fien de la Mar, en voor haar filmrol in Vroeger is Dood won ze een Gouden Kalf.
Veel mooier dan de opsomming van successen, en tussendoor wat financiële missers, is de manier waarop Jasperina de Jong erover praat. Op tachtigjarige leeftijd is ze het namelijk nog lang niet kwijt. Je gelooft zo dat, als ze het had gewild en aangekund, Jasperina nog steeds op eenzame hoogte een zaal platspeelt. Want de charme die de motor is voor haar verschijning, is zo bruisend als immer tevoren. En tegelijkertijd is ze trots op de nuchterheid waarmee ze haar eigen leven beschouwt. Zo veel zelfvertrouwen zij uitstraalt is prachtig.
Structureel is deze documentaire echter weinig opzienbarend. Het is een chronologisch lijstje van allerlei dingen die in het leven van de cabaretière zijn gebeurd, die stuk voor stuk moeten worden afgetikt. 'En toen, en toen, en toen.' Het is een fijne, overzichtelijke manier om te vertellen natuurlijk, maar als je het anders wilt formuleren ook een saaie. Vooral als alle noemenswaardige gebeurtenissen van het geportretteerde mensenleven bijna evenveel nadruk krijgen. En dat is hier toch wel het geval. Capabel verteld, maar er mist een zekere sjeu.
Thema's komen heus wel aan het licht. Jasperina de Jong kreeg aan het begin van haar carrière tegenwerking van mensen uit het vak die haar onderschatten. Ze werkte zich uit de naad als ambitieuze artiest, maar er lag ook een enorme maatschappelijke druk op haar om haar gezin te onderhouden. Niet alle projecten waar De Jong haar ziel en zaligheid in legde brachten geld op en van goede kritieken kun je niet eten. De onderwerpen komen en gaan, maar er wordt nooit lang bij stilgestaan.
Jasperina: op eenzame hoogte is vooral lekker prima. Gewoon dat en niets meer dan dat. Het is echt een heel erg prima film om op een regenachtige zondagmiddag te kijken in het voor cultuur gereserveerde tijdslot van de publieke omroep. En als je hem dan toch opzet, zul je zeker verbaasd staan over deze eindbaas van vrouwelijk Nederlands cabaret, waar tegenwoordig te weinig over gepraat wordt. Een documentaire verdient ze zeker, maar er zijn betere en meer filmische vertellingen mogelijk dan deze.
