Wat ga ik doen met de rest van mijn leven en nog belangrijker: met wie ga ik dat dan doen? Het zijn de essentiële vragen die twintiger Thomas Webb zichzelf nog net niet hardop stelt. Net droog achter de oren en fris uit zijn opleiding heeft de jonge New Yorker geen idee welke kant hij zijn leven moet opsturen.
Zijn leven lijkt dan ook door anderen te worden bepaald. Zijn vriendinnetje Mimi wil zich niet binden en reist binnenkort af naar Europa voor werk. Vader Ethan is uitgever en ziet niets in het schrijftalent van zijn zoon. En dan blijkt de man ook nog eens een scheve schaats te rijden en Thomas' moeder, die aan een depressie lijdt, te bedriegen met de veel jongere Britse Johanna.
Wellicht de grootste mentor annex klankbord is de nieuwe buurman van Thomas, met wie hij al snel een band opbouwt door hem over al zijn sores te vertellen. Thomas is duidelijk zoekende en uitgerekend een contact met de maîtresse van zijn vader lijkt verstrekkende gevolgen te hebben.
Het nieuwste drama van regisseur Marc Webb (de overeenkomst in achternaam met de hoofdpersoon berust op louter toeval) levert een herkenbare situatie op. Want niet alleen twintigers weten niet wat ze met hun leven aan moeten. Sommigen van ons blijven er hun hele bestaan mee worstelen. Thomas is dan ook zo'n jongen die zich makkelijk laat meevoeren, vooral als er een charismatische dame met een duidelijk talent voor regie in beeld is.
The Only Living Boy in New York doet qua opzet wel een beetje aan een boekverfilming denken, maar komt toch echt uit de koker van scenarist Allan Loeb. Zijn vorige project, het aarzelende tienervehikel The Space Between Us draaide in de kern om dezelfde vraag: wie zijn we en waar horen we thuis. Dit keer stelt Loeb de kwestie veel gerichter aan de orde. Hij wordt hierbij geholpen door de ontwapenende Britse acteur Callum Turner, die met zijn hoofdrol een jongeman weet te treffen die zich graag wil laten meevoeren, maar tot het inzicht moet komen dat hij toch echt het heft in eigen handen moet nemen. Hij verkeert in een door liefde en begeerte bepaald niemandsland dat voelt als een prettige droom, maar in feite vol desillusies en slechte raadgevers zit. Turner oogt vooral met bril als een jonge Richard Gere en daarnaast liggen vergelijkingen met de thematiek van The Graduate voor de hand.
De momenten tussen Turner en zijn directe tegenspelers, mede-Britten Pierce Brosnan als zijn filmvader en Kate Beckinsale als zijn filmliefde, zijn intens en dynamisch. Dit geldt zeker ook voor de interactie met filmbuurman Jeff Bridges, die optreedt als zijn vleesgeworden geweten maar altijd een groot mysterie blijft. De plotwending die zich uiteindelijk aandient is niet al te verrassend maar bovenal onnodig.
Naarmate de zaken concreter en duidelijker worden verliest The Only Living Boy in New York zijn glans en boet hij aan kracht in. Verlossing en richting is precies wat Thomas verlangt, maar het resulteert wel in afnemende interesse voor de kijker. Webb weet dus niet de volle anderhalf uur te boeien, de uitmuntende acteerprestaties ten spijt.
