Dirty Mind
Recensie

Dirty Mind (2009)

Verfrissende en heerlijk komische Belgische film met cabaretier Wim Helsen in de hoofdrol als schuwe en onbeduidende stuntelaar Diego Willems.

in Recensies
Leestijd: 2 min 36 sec
Regie: Pieter Van Hees, Cast: Wim Helsen (Diego/Tony T.), Robbie Cleiren (Cisse), Kristine van Pellicom (Jaana Ferrier), Peter van den Begin (Dr. David Vandewoestjne) | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2009

Dirty Mind. Een Belgische tragikomedie met vette actie. Even achter de oren krabben, klopt deze omschrijving wel? Vlaanderen staat onder andere bekend om Manneken Pis, friet, de zachte g, de tv-serie Flikken en de filmische voltreffer De Zaak Alzheimer. Via schrijver en regisseur Pieter Van Hees heeft België een film afgeleverd die de standaard van het Amerikaanse filmentertainment met gemak evenaart en zelfs overtreft.

Van Hees probeert met Dirty Mind problemen te tackelen waar hedendaagse filmmakers mee te maken krijgen; als er creatief materiaal is bedacht, waart altijd het gevaar dat het politiek incorrect is, dat bepaalde groepen mensen er aanstoot aan nemen. Vandaar zijn keuze voor het koppelen van twee minderheden waarover het maken van grappen nog wel geoorloofd is: blanke mannen en neurotische hersenwetenschappers.

Het simplistische verhaal is dat van doetje Diego die zich samen met zijn broer Cisse als professioneel stuntteam profileert. Dat wil zeggen, Diego is Cisses assistent en mag alle rotklusjes opknappen terwijl Cisse alle lof krijgt. Diego is de stuntelaar, zijn oudere broer de ‘stuntman’. Tenminste, als je Cisses ‘waanzinnige duik’ uit een flitsend uitziende BMW, die amper tien kilometer per uur rijdt, als stunt kan bestempelen. Diego’s leven krijgt een totaal andere wending wanneer hij na een fout uitgevoerde stunt naast het landingskussen valt en zijn frontale hersenkwab beschadigt. Op slag is de schuwe Diego veranderd in de extroverte Tony T., die wél met gierende banden uit een auto durft te springen of spectaculair door een gigantische vuurzee durft te rennen. Tony T. heeft ballen en laat eindelijk broer Cisse in zijn enorme schaduw staan. Helaas heeft het trauma ook tot gevolg dat hij steeds impulsiever en egoïstisch wordt en recht op zijn einde afstevent. Hier kunnen de hersenwetenschappers en zijn liefje Jaana en Dr. Vandewoestijne weinig aan doen, want zonder zijn toestemming kunnen ze niet de hersteloperatie uitvoeren die van hem weer een nul zal maken.

Dirty Mind valt op door spitsvondige uitspraken. Niet alleen van Tony T. (“We're more reliable than Mac and we crash better than Windows”), maar ook van andere personages. Wanneer Tony een bezoek aan een prostituee wil afwijzen omdat hij Jaana als vriendinnetje heeft, zegt zijn vader treffend: "Het is niet omdat ge thuis boeken hebt, dat ge nooit naar de bibliotheek gaat”. Komiek Wim Helsen speelt subliem de dubbelrol van doetje en stoere macho en maakt personages als Jaana en Dr. Vandewoestijne nog fletser dan hun witte labjassen. Dirty Mind is zonder te irriteren een onverschrokken onemanshow van Wim Helsen.

Het lukt Van Hees door gebruik van een korrelig beeld de actie ruwer en meer pompeus te maken dan in werkelijkheid. Samen met Tony T’s monologen, die op heerlijk creatieve wijze overvloeien van Vlaams naar Engels, naar Frans en weer terug - en die vaak gequote zullen worden - is Dirty Mind een memorabele tragi- (maar vooral) komische film uit de lage landen, waar wij Nederlanders gerust ook een beetje trots op mogen zijn.