De Nederlandse fotograaf, grafisch ontwerper en videoclipregisseur Anton Corbijn is sinds zijn debuut Control uit 2007 ook speelfilmregisseur. Deze biografische arthousefilm krijgt nu een Hollywoodachtige opvolger met de verfilming van de bestseller A Very Private Gentlemen van auteur Martin Booth. Ondanks Hollywoodster George Clooney in de hoofdrol en een verhaal over wapenspecialisten en huurmoordenaars weet Corbijn de film prachtig klein en ingetogen te houden.
Oude rot in het vak Jack is een specialistische wapenmaker en -gebruiker. Een klus in Zweden loopt anders af dan gepland en dus besluit hij Pavel, zijn contact in Rome, op te zoeken. Deze stuurt hem naar een klein Italiaans bergdorp om daar onder te duiken en te wachten op nadere instructies. Hier raakt hij in contact met de plaatselijke priester en ontmoet hij de beeldschone prostituee Clara. Wanneer een nieuwe opdracht zich aandient, begint Jack steeds meer te twijfelen aan het leven zoals hij dat nu leidt.
Zo op het eerste gezicht verwacht je van een film als The American misschien weinig meer dan een doorsnee actiethriller. De poster toont immers een gewapende George Clooney in strak pak met op de achtergrond een verleidelijke vrouwenblik. Met Anton Corbijn in de regiestoel blijkt, na twee speelfilms, dat een doorsnee film echter uitgesloten is.
De film is rustig gemonteerd en begint ontspannen, al schiet Jack binnen enkele minuten wel de vrouw neer met wie hij even daarvoor nog romantisch voor een haardvuur lag. De toon lijkt gezet, maar Corbijn brengt de rust eigenlijk meteen weer terug. Ondanks dat is de film spannend en onderhoudend vanaf die eerste schietpartij. De dramatische lijnen uit het scenario worden subtiel verweven met de actie en de spanning. Corbijn grijpt daarbij wel een enkele keer naar clichés uit het actiethrillergenre, maar door de continue aanwezige kalmte is hem dat vergeven.
Corbijn castte naast megaster Clooney de relatief onbekende Paolo Bonacelli en Violante Placido. Geen van hen doen onder voor Clooney en dus zit er een mooie balans in het acteerwerk van deze drie. Corbijn gaf ook een duidelijk Nederlands tintje aan zijn cast door Thekla Reuten (De Tweeling, Wit Licht, In Bruges) te vragen. Ze heeft een klein, maar belangrijk aandeel in de film en kwijt zich naar behoren van haar taak zonder echt te schitteren.
The American is een verademing tussen al het actiegeweld van de laatste jaren waarbij het een trend is om zo hyper en hysterisch mogelijk te filmen en te monteren. Corbijn doet daar niet aan mee en levert een onderhoudende, maar toch ingetogen film af die zowel het arthouse- als mainstreampubliek zal bekoren.
