Hoe verandert iemands leven, als die plots gehandicapt raakt? Het overkomt levensgenieter en radicale-YOLO'ist Reza tijdens een reis in Thailand. Na zijn voorheen vooral losbandige, wilde leven wordt hij geconfronteerd met zijn limieten. De telefilm Wheelie portretteert deze plotse verandering integer en warm, en houdt Reza daarbij menselijk.
"Reza leeft in het nu," wordt aan het begin van Wheelie opgemerkt. Volgens zijn liefhebbende, bezorgde moeder gaat dit te ver. Volgens haar is hij voornamelijk bezig met het vinden van zijn volgende adrenalinekick. Hij bekommert zich nauwelijks over zijn toekomst. Dus wanneer zijn vrienden wegverhuizen om te studeren, maakt Reza zich klaar voor een reis naar Thailand. Na een bewogen, beschonken en benevelde tijd in Zuidoost-Azië, stapt hij de laatste avond straalbezopen op een scooter. Dan slaat het noodlot toe.
Opeens verandert het camerawerk radicaal: de korrelige, dynamische beelden vol neonlichten vanuit Reza's perspectief worden ingeruild voor statische, grauwe composities. Werkelijk alles wordt uit Reza's handen gehaald. Toch willen de makers van Wheelie hem vanaf dit moment niet als hulpeloos en volledig afhankelijk afbeelden, maar Reza juist in zijn kracht zetten. Zelfs als hij deze nog niet helemaal onder controle heeft.
Dit doet men op twee manieren: via zijn ijzersterke relaties met vrienden en familie en door zijn 'coolness-factor' te behouden, die aan het begin van de film overduidelijk is geïntroduceerd. Beiden worden gedragen door de realistische dialoog en solide acteerwerk. De onderlinge banden voelen natuurlijk (vooral de moeder-zoon relatie), de personages ogen geloofwaardig en ze voeren hun discussies op basis van liefde. Een prachtig naturalistische prestatie in het vaak houterige Nederlandse filmlandschap.
Buiten het relatief rechttoe rechtaan narratief, experimenteert Wheelie veel met dromerig camerawerk en surrealistische scènes. Dit laatste komt niet altijd even lekker uit de verf en verbreekt de immersie meermaals, maar getuigt wel van een ambitieuze visie. De climax van deze ambitie is een hyperrealistische lsd-trip, waar verleden en toekomst zich vermengen en de kleuren van het scherm spatten.
Een doorlopend thema is Reza's passie voor filmen. Aanvankelijk laat dit vooral zijn vrije aard, gaandeweg wordt het een manier om de controle terug te winnen. Door oog in oog te staan met zijn oude zelf, kan hij zijn trauma verwerken en een nieuwe passie ontdekken, waarmee hij zijn leven opnieuw betekenis kan geven.
Wheelie geeft hoop voor de toekomst. De toekomst van Reza, maar bovenal van een nieuwe generatie hongerige filmmakers en acteurs. Een groep die zich wil vastklampen in realisme, zich los wil koppelen van de gevestigde Nederlandse romkom-orde en gekkigheid zonder schaamte centraal wil zetten. En dit allemaal zonder de menselijkheid van zowel het verhaal als de personages te verliezen. Hopelijk betekent dit enkel meer experimentele, doch toegankelijke (Tele)films voor en van een nieuwe generatie cineasten.
Wheelie is te zien bij NPO Start.
