'Animalia': surrealistische nachtmerrie vol denkvoer
Recensie

'Animalia': surrealistische nachtmerrie vol denkvoer (2023)

Laat je onderdompelen in vragen over religie, het bestaan en andere spirituele kwesties.

in Recensies
Leestijd: 2 min 12 sec
Regie: Sofia Alaoui | Scenario: Sofia Alaoui, Laurie Bost, Raphaëlle Desplechin | Cast: Oumaima Barid (Itto), Mehdi Dehbi (Amine), Fouad Oughaou (Fouda), Souad Khouyi (Hajar), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2023

Iedereen heeft een eigen idee over hoe de wereld in elkaar zit, van religieuze opvattingen tot nihilistische insteken. Hoewel mensen vaak vredig samenleven, botsen hun ideeën nogal eens. Die kijk op de realiteit is gebaseerd op wat we weten en voelen, maar is ook afhankelijk van onze afkomst en leefsituatie. Maar wat nou als al je overtuigingen door een onverklaarbaar fenomeen onderuit worden gehaald?

Itto is de hoogzwangere echtgenote van de steenrijke Amine. Ze is opgegroeid op het platteland, en vermoedt dat haar schoonmoeder haar afkomst als een teken van inferioriteit ziet. Amines familie is een van de machtigste families in de regio, en onderhoudt goed contact met de gouverneur. Voor een zakenrelatie gaat de hele familie daar op bezoek, maar vanwege haar gecompliceerde band met de familie blijft Itto thuis.

Wat een middagje 'home alone' had moeten zijn verandert al snel in een surrealistische nachtmerrie. Het leger zet de hele regio af vanwege een mysterieuze gebeurtenis en verordonneert iedereen binnen te blijven. Buiten hangt een dreigend dikke mist, waaruit een mysterieuze groene gloed komt.

Amine heeft echter geregeld dat zijn vrouw mee kan liften met de buurman naar de stad waar hij en zijn familie verblijven. De buurman houdt zich echter niet aan zijn afspraak en dumpt Itto in een klein dorpje in niemandsland. Vanaf daar kan Itto naar de stad meeliften met een lokale hoteleigenaar.

Tijdens die reis wordt Itto, die vrij gelovig is, geconfronteerd met haar kijk op de wereld. Ze wordt over haar bevoorrechte positie op haar plek gezet door de hoteleigenaar, Fouad. Ze komt in aanraking met levensstijlen die haaks staan op de hare en wordt eraan herinnerd hoe het leven buiten haar elitaire bubbel is.

Qua verhaal is Animalia nogal gebrekkig. Het flinterdunne verhaal houdt alleen stand door de indrukwekkende hoeveelheid denkvoer die erin is gepropt. Wat er precies op het spel staat, wat de gevolgen van het fenomeen zijn en wat er überhaupt precies gaande is, blijft onduidelijk.

Het acteerwerk is op zijn best 'voldoende'. Er zijn momenten waarop een acteur uitblinkt, maar het gebrek aan ervaring van cast en crew is merkbaar. Elke andere film zou bezwijken onder deze middelmatigheid, maar de creatieve uiting van de ideeën is zijn reddende engel.

De spirituele reis die Itto maakt is duizend maal interessanter dan haar fysieke. Animalia is daardoor uitdagend, fascinerend en laat een sterke indruk achter. Met een hoger budget en/of meer ervaring zou dit ongetwijfeld een modern meesterwerk zijn geweest.