Er was nog een zachte coronalockdown van kracht, toen producent Jan 'Mr. Horror' Doense de handen ineensloeg met regisseur Chris W. Mitchell en acteur Victor Löw, om in deze omstandigheden een film te maken. De setting van iemand die thuis opgesloten zit leent zich perfect voor zo'n productie. Zelfs de druk om een goede eindversie van een scenario te schrijven lijkt te een positief effect te hebben gehad.
Het is voorjaar 2020. Jacob trekt in bij zijn moeder om voor haar te zorgen, want hij wil niet dat ze COVID krijgt en daar mogelijk aan bezwijkt. De maatregelen en zijn gebrek aan verstand van zaken maken hem nerveus, waardoor hij begint door te slaan. Al gauw mag zijn moeder niet meer de deur uit of persoonlijk contact hebben met andere mensen. Maar deze opsluiting en paranoia begint een zwaardere tol te eisen op Jacob zelf.
Geen van de makers is een wappie, iedereen nam de pandemie serieus. Maar als de hoofdrolspeler iemand was geweest die meent dat de maatregelen overdreven waren, of erger nog: dat er geen virus was, dan had dit verhaal niet kunnen bestaan. Dan zou het hoofdpersonage niet binnen blijven en zich niet druk maken over de gezondheid van zijn moeder. De Openbaring is daarmee dus geen wappiefilm, maar een psychologische thriller over iemand die zichzelf opsluit maar daar niet tegen blijkt te kunnen.
Tijdens de première in 2022 deelde Victor Löw met het publiek dat hij niet gek lang geleden een zeer korte periode was opgenomen voor een psychose. Niet alleen geweldig dat hij hier open over is, het verklaart ook waarom Löw zo goed in de huid kruipt van iemand die de grip op de werkelijkheid begint te verliezen zonder hier zelf iets van te merken. Zet de altijd briljante Leny Breederveld tegenover hem en je hebt een droomteam.
Dat is maar goed ook, want de dagelijkse acties en dialogen zijn een beetje stoffig. Nederlands is niet de oorspronkelijke voertaal van regisseur Mitchell, het lijkt soms alsof hij de taal die hij zijn acteurs laten spreken heeft geleerd uit onze films uit de jaren tachtig. Breederveld loopt rond in een soort schortvest en serveert kopjes koffie met een gebakje. Dit soort mensen bestaat nog wel, maar hoe jonger de kijker hoe minder aansluiting er zal zijn.
Het camerawerk is ook geen uitschieter. Men moest roeien met de riemen die ze hadden, maar als de camera er dan toch is: creativiteit behoeft niet altijd een groot budget. Alles is duidelijk een beeld gebracht, maar af en toe een indrukwekkend 'money shot' ontbreekt. De camera had ook iets meer de mentale afbrokkeling van Jacob kunnen visualiseren.
Gelukkig zijn er de topacteurs die deze waanzin goed kunnen overbrengen. Ook Monic Hendrickx is van de partij als Jacobs zus die hij bij Moeder uit de buurt houdt. De makers zijn dan geen aanhangers van complotonzin, het blijft een feit dat het voor sommigen geestelijk ongezond bleek te zijn om plots afgesloten te worden van de buitenwereld. Er zijn wellicht geen verhalen van hoe dit uit de hand is gelopen, maar met name jongeren voor wie uitgaan een grote rol speelt heeft het wel zijn tol geëist. Dat is wellicht niet het plot van De Openbaring, maar wel goed dat er een film is die deze donkere kant van de lockdown belicht.
Wel waargebeurd is het einde. De laatste paar minuten van de film tonen iets dat ooit echt heeft plaatsgevonden, en daarvan op de hoogte zijn zorgt voor een nog heftigere ervaring. Het voorval was nooit grootschalig in het nieuws, maar minimaal één van de makers was er van op de hoogte en wilde dat het verhaal hier naartoe opbouwde.
Dan is de film ineens afgelopen. Maar dit was een low budget last minute productie. Dat het net voorbij een speelduur van anderhalf uur komt is zelfs netjes. Het is een interessante reis en voor Nederlandse begrippen een zeer geslaagd product. Fijn dat de makers een kans zagen en hem aangrepen.
De Openbaring is te zien bij Prime Video.
