Regie: Michèle Ohayon | Scenario: Michèle Ohayon | Cast: Amy Bond, Jenyne Butterfly, Sheila Kelley, e.a. | Speelduur: 112 minuten | Jaar: 2021

Bij paaldansen zullen de meeste mensen nog steeds denken aan zweterige stripclubs waar sigaarrokende mannen biljetten naar vrouwen gooien. De documentaire Strip Down, Rise Up laat zien dat paaldansen zoveel meer in zich heeft en vrouwen juist kan helpen ontsnappen aan de mannelijke dominantie. Een groep vrouwen wordt gevolgd tijdens hun beginnerslessen en ze hebben allemaal een eigen reden om mee te doen. Al snel blijkt dat al deze vrouwen, van totaal verschillende leeftijden en achtergronden, hun eigen trauma's meenemen en dat het paaldansen bijna als een soort exorcisme lijkt te werken.

Sheila Kelley, oprichter van S Factor die op meerdere locaties in de VS paaldanslessen geven, zegt niet voor niks dat haar wereld als een soort Fight Club voor vrouwen fungeert. De eerste les bij Kelley begint met een kringgesprek, waar blijkt dat de vrouwen trauma, ziektes en groot verdriet met zich meedragen. Er vormt zich al snel een ware sisterhood, een plek waar vrouwen eerlijk en open naar elkaar kunnen zijn en al hun emoties kunnen laten gaan. Dit leidt tot prachtige beelden waarbij de vrouwen hun trauma's echt van zich af lijken te dansen.

Strip Down, Rise Up herbergt een belangrijke feministische boodschap. De meeste vrouwen in de groep hebben verschrikkelijke dingen meegemaakt door toedoen van mannen. Een aantal van de leerlingen zijn verkracht of aangerand. Andere vrouwen in de les hebben minder hevige trauma's , maar zijn onzeker over hun lichaam door ziekte of overgewicht. De oorzaak van hun problemen lijkt te liggen in de cultuur, waarin mannelijke dominantie nog steeds regeert. Het paaldansen helpt de vrouwen om hun eigen lichaam terug te claimen en daarmee hun eigen sensualiteit. Er zijn veel indrukwekkende beelden van de dansende vrouwen te zien die prachtig gevangen worden door regisseur Michèle Ohayon. Ohayon weet elke vorm van male gaze te vermijden en laat de dansen zien voor wat ze zijn zonder de vrouwen te objectificeren. De geïmproviseerde choreografieën van de leerlingen zijn poëtisch en sensueel in beeld gebracht en laten het grote verdriet of juist de blijdschap van de vrouwen zien.

De documentaire laat ook andere facetten van het paaldansen zien, zoals wedstrijden, maar de focus ligt wel erg op S Factor. Het begin lijkt wel een reclamefilm voor dit bedrijf en dat gevoel verdwijnt nooit helemaal. De resultaten van de vrouwen in de groep zijn echter zo groot en mooi dat je al snel gaat geloven in de kracht van S Factor. De mooiste scène is wanneer de vrouwen tijdens een les geconfronteerd worden met drie mannen die daar neergezet worden als voorbeeld van hoe gezonde mannelijkheid zich kan uiten. Na zoveel trauma door toedoen van mannen blijkt dit nogal een heftige confrontatie. Hieruit blijkt hoe erg de psyche van deze vrouwen is aangetast door de mannelijke cultuur in hun leven. De feministische beweging van S Factor helpt de leerlingen om hun eigen lichaam te leren kennen in een cultuur die het vrouwelijk lichaam van ze heeft proberen af te pakken. Het paaldansen kan dus bijzonder helend werken en heeft de potentie om, al is het maar voor even, de mannelijke blik te vergeten.

Strip Down, Rise Up is te zien bij Netflix.