De vermaarde jazztrompettist en zanger Chet Baker kende een leven vol drank, drugs en moeilijke relaties. De laatste jaren van zijn getroebleerde leven sleet de in Oklahoma geboren Baker in onze eigen hoofdstad. Ook in Amsterdam waren de verleidingen groot, helemaal voor een beïnvloedbaar iemand die zwaar verslaafd was aan de heroïne. In de lente van 1988 viel Baker, hoogstwaarschijnlijk onder invloed van het één en ander, uit het raam van een hotel vlak bij de Rosse Buurt. Baker werd slechts achtenvijftig jaar oud.
Een nauwelijks op de werkgelijkheid gestoelde poging om de laatste dagen van Baker in Amsterdam te reconstrueren wordt gewaagd in de zweverige biopic My Foolish Heart. Genoemd naar één van Bakers bekendste nummers probeert filmmaker Rolf van Eijk het rommelige leven van de musicus in kaart te brengen. Dit gaat gepaard met een flinke bak nostalgie en romantisering van Bakers gangen op de Amsterdamse Wallen. Op zoek naar drank, drugs en liefde zwalkt hij van de enige steeg naar de andere. In de States wacht een geliefde wanhopig op een teken van leven, maar van Baker kun je moeilijk op aan.
Naast de zoektocht van Baker - naar wat niet eigenlijk - zien we het verhaal van de rechercheur, gespeeld door Gijs Naber, naar de doodsoorzaak. Zag de agent het nou goed dat er iemand in Bakers hotelkamer was toen hij zijn dodelijke val maakte? En wie was Baker nou eigenlijk en met wat voor mensen ging hij om? De zoektocht van speurneus Lucas voert hem langs oude geliefden en de arts die hem van zijn middelen voorzag.
Daarmee ontstaat een opvallende parallel tussen de rechercheur en de musicus, die van Eijk er tamelijk dik bovenop legt. Toch weet de filmmaker niet te voorkomen dat het plot ondergeschikt is aan de mythevorming en romantiek rondom Baker. Om dit tot uitdrukking te brengen doet zijn My Foolish Heart nog het meest aan als een combinatie van een trip en een delier, omgeven door alcohol, hoeren en drugs.
Sfeervol is het zeker, al doet de muziek van Baker op de soundtrack het meeste werk. Van Eijks relaas is slechts een lezing van wat er mogelijk passeerde in de laatste levensdagen van de jazzmusicus. Je moet het allemaal met een flinke korrel zout en behoorlijk wat inlevingsvermogen tot je nemen. Ondanks het feit dat Van Eijk uitgebreid research deed blijft de dood van Baker in nevelen gehuld. De film is te beschouwen als een fictieve blik, een mogelijke theorie, op de laatste dagen van de aan lager wal geraakte legende.
