Je zou het bij de eerste aanblik niet denken, maar de Zwitserse animatiefilm Ma Vie de Courgette handelt over heftige onderwerpen. Hoofdpersoon Icarus, die zich liever Courgette noemt, lijkt in eerste instantie te maken te hebben met een vader die vreemdgaat. De ruzie die we horen, blijkt zich echter op de televisie af te spelen. Een hele opluchting, maar slechts van korte duur, want Courgettes realiteit is net zo weerbarstig. Zijn moeder is een stevige drinker en als zij op een middag de zoldertrap opkomt op weg naar Courgettes kamer, smijt het jochie het luik dicht en lazert zijn moeder van de trap. Dit heeft de status van wees tot gevolg en Courgette wordt ondergebracht in een kindertehuis.
Eenmaal in het tehuis blijkt Courgette niet de enige met heftige bagage te zijn. Zo heeft de vader van een schichtig meisjes dingen met haar gedaan; vieze dingen. En de vader van een van de andere jongens zit in de gevangenis wegens moord. Soms is het de specifieke aanpak waarmee een boodschap verpakt wordt die het meeste effect sorteert. Kinderen vandaag de dag worden voortdurend aan allerlei ellende, traumatische situaties en geweld blootgesteld. Ze kunnen dit doorgaans moeilijk absorberen, maar de makers van La Vie de Courgette hebben goed ingeschat dat met de juiste dosering kinderen behoorlijk wat veerkracht kunnen hebben. In dit geval wordt enkel verhaald over vreselijke zaken, terwijl de jeugdige doelgroep kijken naar schattig geanimeerde stripfiguurtjes die nog het meest weg hebben van het computerspel Animal Crossing.
Ondanks de ingrijpende zaken waarmee de kids in het tehuis mee te maken krijgen, gloort er hoop aan de horizon. Aanvankelijk wordt Courgette regelmatig door de pestkop te grazen genomen, maar door zijn mannetje te staan wint hij juist respect en ontstaat een vriendschap. Regisseur Claude Barras, die zich baseerde op het boek van Gilles Paris, wil ermee aantonen dat je je eigen angsten kunt overwinnen als je maar voor jezelf opkomt. Maar je kunt het niet alleen. Courgette ervaart voor het eerst verliefdheid - wat uiteraard gepaard gaat met een ontkenningsfase - en ontwikkelt een bijzondere band met de politieagent die hem na de dood van zijn moeder opving. Niet de hele wereld is dus boos en meedogenloos, maar dan moet je wel vriendschap en liefde toelaten.
De stopmotion-animatie is uiterst sfeervol en van hoogstaand niveau. Juist door het aandoenlijke uiterlijk van de figuurtjes weet Paris complexe onderwerpen te verenigen met de belevingswereld van kinderen. De allerjongsten zullen de terloopse opmerkingen over misbruik, moord en doodslag wellicht missen, maar hierdoor is Ma Vie de Courgette op verschillende golflengtes te interpreteren. Een krachtige boodschap, delicaat verpakt. Deze oorspronkelijk Franstalige animatiefilm wordt in ons land ook in het Nederlands vertoond onder de titel Mijn Naam is Courgette. Het is tevens de Zwitserse inzending voor de Oscars. Niet als animatiefilm maar als buitenlandstalige film.
