Als een gevestigd modeontwerper als Tom Ford zijn speelfilmdebuut maakt, verwacht je hevig gestileerde beelden, weelderige kostuums en een wat kitscherige visuele stijl. Die krijg je ook allemaal, maar de grote verrassing is dat de beelden de inhoud zelden in de weg staan en de thematiek van de film alleen maar versterken. Hierdoor is A Single Man niet alleen visueel een beeldschone film, maar ook inhoudelijk een van de beste debuten in tijden.
Gebaseerd op een roman van Christopher Isherwood, begint A Single Man met een auto-ongeluk in 1962, waarbij Jim, al zestien jaar de partner van de Britse hoogleraar George Falconer, om het leven komt. Falconer (werkzaam aan een universiteit in Los Angeles) is ontroostbaar en besluit dat een leven zonder Jim hem weinig meer waard is. Mooi is vervolgens hoe Falconer, na het horen van het verschrikkelijke nieuws, een façade probeert op te houden tegenover de buitenwereld. Onberispelijk gekleed gaat hij gewoon door met zijn dagelijkse routines, zonder dat er op het eerste oog iets met hem aan de hand lijkt te zijn. Vanbinnen wordt hij echter verteerd door verdriet en besluit hij op een dag een einde aan zijn leven te maken. De film volgt hem in zijn voorbereidingen en speelt zich dan ook grotendeels af op die ene dag.
De visuele bravoure van A Single Man is door niemand te ontkennen. De kostuums zijn vanzelfsprekend erg fraai, zoals je van een modeontwerper mag verwachten, maar het zijn het productiedesign en het kleurgebruik waarin Ford echt los kan gaan. Aan elk detail is op minutieuze wijze aandacht besteed, waardoor men zich regelmatig kan vergapen aan de prachtige visuele vondsten en de kleurrijke manier waarop de jaren zestig in de film worden verbeeld.
A Single Man leunt voor de emotionele diepgang volledig op de acteerprestatie van Colin Firth en het is dan ook grotendeels aan hem te danken dat de film meer wordt dan een visueel hoogstandje. Firth, een zeer gerespecteerd acteur die grote en kleinere producties al jaren afwisselt, moest lang wachten op die ene grote doorbraakrol die hem een Oscarnominatie zou opleveren. Die heeft hij nu gevonden in A Single Man en hij brengt het er geweldig vanaf. Firth klasse komt het mooist naar voren in een sleutelscène in het begin van de film, wanneer Falconer te horen krijgt dat zijn partner is overleden. De camera blijft dan minutenlang gericht op zijn gezicht, waarbij de Britse acteur op prachtige wijze weet te verbeelden hoe de wereld van deze man van het ene op het andere moment in elkaar stort. Hoewel Ford de subtiliteit van deze scène helaas niet consequent vasthoudt en soms te veel vertrouwt op het geluid van aanzwellende violen, is het aan Firth te danken dat je toch gaat meeleven met het tragische (maar bij vlagen ook droogkomische) verhaal van George Falconer. Een vrijgezelle, maar vooral eenzame man.
