Op papier klinkt een project als Last Night zeker interessant. Een relatiedrama over een jong, aantrekkelijk echtpaar dat moeite heeft de verleidingen van het andere geslacht te weerstaan. En als acteurs als Keira Knightley, Eva Mendes en Sam Worthington hun medewerking aan zon project verlenen, verwacht je al helemaal een beter eindresultaat dan deze opmerkelijke mislukking die zo slecht is dat het bijna fascinerend wordt om naar te kijken.
Joanna en Michael kennen elkaar al sinds hun studententijd en trouwden ook al op jonge leeftijd. De film begint met een feestje op het werk van Michael, waarbij Joanna hem verwijt iets te veel aandacht te hebben voor Laura, een aantrekkelijke collega. De volgende ochtend vertrekt Michael (samen met de collega in kwestie) op zakenreis en blijft Joanna alleen achter in hun grote appartement in New York. Toevallig loopt zij een oude jeugdvlam tegen het lijf en besluiten de twee de dag met elkaar door te brengen. Een paar honderd kilometer verderop beginnen de spanningen tussen Michael en Laura inmiddels toe te nemen.
Een essentieel onderdeel van een relatiedrama is emotionele betrokkenheid bij de personages. Maar anders dan in recente, vergelijkbare films als Revolutionary Road of Blue Valentine lukt het regisseur Massy Tadjedin maar niet om de personages in Last Night interessant te laten worden. Dat vindt zijn oorsprong voor een groot deel in het belabberde scenario, dat ook door Tadjedin is geschreven.
De personages in de film voelen namelijk geen moment aan als echte mensen, maar meer als stereotypen die we al in tientallen andere, betere films zijn tegengekomen. Joanna vraagt zich bijvoorbeeld af of ze niet te vroeg is getrouwd en is bovendien een aspirant-schrijfster die aan een writers block leidt, een cliché dat zo langzamerhand verboden zou moeten worden. Maar ook de drie andere hoofdrolspelers in de film zijn zo vlak en saai geschreven dat mijn gedachten al heel snel afdwaalden. Daarbij helpt het niet dat de personages veelal oude herinneringen met elkaar ophalen waar de kijker logischerwijs geen deel van uitmaakte. Herinner jij je nog die week in Parijs? O ja, wat was dat geweldig!
Ook de acteurs kunnen deze tekortkomingen helaas niet verbloemen. Keira Knightley, die er in de film zo mager uitziet dat je je bijna zorgen begint te maken, brengt het er nog het beste van af in haar samenspel met de Franse acteur Guillaume Canet terwijl Sam Worthington en Eva Mendes er geen moment in slagen te beklijven. Ik kan nog wel even verder gaan met het beschrijven van de tekortkomingen van Last Night (aan de ene verhaallijn wordt veel meer aandacht besteed dan aan de andere, de dialogen klinken onnatuurlijk), maar daarmee krijgt de film eigenlijk te veel aandacht. Dit is er één om zo snel mogelijk te vergeten.
