Hoe ziet de toekomst van de literatuur eruit? Deze vraag staat centraal in de vele discussies in Doubles Vies. De film geeft hier geen antwoord op, maar doet wel nadenken over de dunne lijn tussen fictie en non-fictie. Regisseur Olivier Assayas laat de gesprekken over deze onderwerpen vlot en grappig verlopen, wat een interessante film oplevert met een goed tempo. Verder spelen er diverse affaires die de spanning erin houden bij de vele feestjes en etentjes die de film rijk is. Van begin tot einde een echte Franse film dus met veel gepraat en nog meer verhoudingen.
Directeur bij een grote uitgeverij in Parijs, Alain Danielson, weigert het nieuwe boek van zijn bekende schrijver Léonard Spiegel uit te geven. Alain vindt het boek niet vernieuwend genoeg. Alain lijkt deze mening vooral te zijn aangedaan door zijn nieuwe pr-medewerker Laure d'Angerville. De socialmedia-expert is aangenomen om met haar vernieuwende kijk op de uitgeverswereld het bedrijf winstgevender te maken. Door een andere visie op de toekomst van de literatuur zijn Laure en Alain het vaak oneens met elkaar. Het blijkt echter al snel dat de twee een affaire met elkaar hebben. De vrouw van Alain, bekend actrice Selena, heeft door dat deze affaire speelt, maar heeft ondertussen zelf al jaren een verhouding met schrijver Léonard Spiegel. Selena probeert ondertussen bij haar man te zorgen dat hij alsnog het boek van Léonard uitgeeft ook al zit deze vol met verwijzingen naar de relatie tussen Léonard en Selena. Ondertussen zit Léonard zelf nog in een relatie met Valerié. Valerié is werkzaam voor een belangrijke linkse politicus en heeft drie telefoons waarop ze constant bezig is voor haar werk.
In zijn oeuvre houdt Assayas zich vaak bezig met globalisatie en hoe de wereld in hoog tempo verandert. Met Doubles Vies kiest Assayas voor een wat lichtere en komische toon, maar hij reflecteert nog steeds op dit thema. Eigenlijk kan geen van de hoofdpersonages goed omgaan met de toekomst. Ze proberen zich vast te klampen aan uitstervende instituten. Doubles Vies laat zien dat de bourgeoisie in Frankrijk het allemaal niet meer weet. In de vele salondiscussies proberen de protagonisten tevergeefs grip te krijgen op het moderne Frankrijk. De personages rationaliseren vrijwel alles. Zelfs als het om hun verhoudingen gaat spreken ze meer vanuit hun verstand dan vanuit hun gevoelens. Dit gebeurt tot het punt dat je begint af te vragen; wanneer wordt nou eens iemand boos of verdrietig? Assayas kiest echter niet voor spectaculaire emoties, maar blijft telkens weer terugkeren in weldoordachte gesprekken.
Doubles Vies is dan ook zeker niet voor iedereen weggelegd. De ellenlange conversaties, die feitelijk nergens een antwoord of een vernieuwend perspectief bieden, kunnen zeker als vermoeiend worden ervaren. Toch blijft de film intrigeren. Dit komt met name door de charme van de acteurs en de onderliggende spanningen. In een film waar de vervaagde lijn tussen fictie en non-fictie een belangrijk thema is, is het grappig dat Selena (gespeeld door Juliette Binoche) aanbiedt aan Léonard om zijn audioboek in te laten spreken door Juliette Binoche. Doubles Vies heeft zo zijn obstakels en problemen, maar dit soort momenten maken de film uiterst amusant. Uiteindelijk laat de film zien dat het leven en de wereld blijven veranderen. Dat maakt discussies daaromtrent weinig zinvol, maar ze zijn toch soms erg amusant om deel van uit te mogen maken.
