'Bangkok Breaking: Heaven or Hell': aan dit helse kat-en-muisspel in een Thaise sloppenwijk komt maar geen eind
Recensie

'Bangkok Breaking: Heaven or Hell': aan dit helse kat-en-muisspel in een Thaise sloppenwijk komt maar geen eind (2024)

Harde knallen en veel klappen tijdens rellen in Bangkok, niet veel meer of minder dan dat.

in Recensies
Leestijd: 2 min 32 sec
Regie: Kome Kongkiat Komesiri| Scenario: Kome Kongkiat Komesiri | Cast: Sukollawat Kanarot (Wanchai), Atitaya Tribudarak (Meiji), Sanya Kunakorn (Sin), Isariya Chanupala (Pond), Machida Sutthikunphanit (Koi), e.a. | Speelduur: 146 minuten | Jaar: 2024

Wat het Braziliaanse City of God, het Indonesische The Raid en het Franse Athena gemeen hebben, is hun drang om achterstandswijken om te bouwen tot oorlogsgebieden. Het Thaise Bangkok Breaking: Heaven or Hell doet een duit in het zakje door Bangkok de nieuwe setting te maken, waar ME-agenten en boze burgers elkaar treffen met gummiknuppels, schilden en bakstenen. Al snel wordt er in de Ruamjai-wijk met scherp geschoten en moet de maaltijdbezorger Wanchai zien te overleven binnen een complot, waar alle vijandige partijen slaags raken met elkaar.

Bij Wanchai zit het hart op de juiste plaats, en in eerste instantie verschijnt hij bij de rellen in Ruamjai als paramedicus. Buitenlandse vastgoedmagnaten hebben het gemunt op de wijk met de bedoeling alle bewoners te verjagen en er een miljonairscampus te bouwen. Al meerdere maanden verzetten de burgers zich tegen vlagen aan ME-eenheden die hen trachten te verjagen en is de wijk veranderd in een stedelijke jungle. Voor zijn ogen ziet Wanchai daar zijn collega Pond verbranden door een explosie en ternauwernood aan de dood ontsnappen. Het verklaart Wanchai's carrièreswitch, maar Ruamjai is nog niet klaar met hem.

Per toeval raken Wanchai en verpleegster Meiji als gijzelaars betrokken bij de ontvoering van het schattige dochtertje van één van de vastgoedmagnaten. Met een pistool op zich gericht springt Wanchai achter het stuur van een ambulance en wordt hij het hart van Ruamjai ingestuurd, met de bodyguards van het meisje op zijn hielen. Al gauw worden de politie en verschillende bendes betrokken bij het opsporen van het onschatbare meisje, en raken Wanchai en Meiji verdwaald in de doolhof aan verlaten steegjes, verwoeste gebouwen en verwoede vuurgevechten.

De film beoogt een andere kant te laten zien van Bangkok, die achter de hemelse weergave in toeristenbrochures een grimmige onderwereld verscholen houdt. Een grote dosis aan achtervolgingen, explosies en schermutselingen tonen hoe fout het eraan toe gaat in de wetteloze uithoeken van de hoofdstad. Het niveau van de actiescènes overstijgt de verwachtingen, evenals de overtuigende locatie van de stedelijke woestenij. In de dystopische omgeving zijn mensen zoveel waard als hun organen en kijkt men niet op van een dode meer of minder. De anarchistische chaos die in Ruamjai te vinden is, vormt echter meteen de tekortkoming van het verhaal.

Gebaseerd op de gelijknamige Netflix-serie, grijpt Bangkok Breaking: Heaven or Hell met beide handen de uitdaging aan om een nog groter spektakel neer te zetten. Deze belofte wordt volop waargemaakt, dat staat vast. Maar zonder de rode draad om al deze actiescènes aan elkaar te rijgen, wordt de speellengte van tweeënhalf uur slaapverwekkend lang. Met de stijltrucjes van een Amerikaanse B-film en wat misplaatste sentimentaliteit over het beroep van een paramedicus, levert de ratjetoe aan verhaallijnen enkel knallen en klappen op. Te weinig om de Bangkok Breaking: Heaven or Hell meer te maken dan de zoveelste toevoeging aan een verder indrukwekkend filmlijstje.